Page 60 - 882936_ATC_Podr_POLSKI_Kl-1_Cz_4

Drugie miejsce

– Tato? Czy ty płakałeś, gdy przegrywałeś?

– zapytała Kamila wieczorem. Była bardzo

zmęczona, leżała już w łóżku i chciała
zasnąć, ale nie mogła.

– Tak, zdarzyło mi się kiedyś płakać

po przegranej. A co się stało, Kamilko?
– Dzisiaj w szkole mieliśmy zawody

w bieganiu, skakaniu i rzucaniu.

– Wiem. Zajęłaś drugie miejsce
w skakaniu. Gratuluję! – powiedział tata

i popatrzył na córkę z miłością.

– No właśnie. Byłam bardzo szczęśliwa!
Ale drugie miejsce zajął też Krystian.

W biegach. I nie był zadowolony –

powiedziała po cichu dziewczynka.
– Skąd wiesz, że nie był zadowolony?

– Krzyczał i płakał. A nawet powiedział Tomkowi, który wygrał, że jest

głupi i na pewno oszukiwał. Płakał całą lekcję. Powiedział też, że nigdy więcej
nie będzie bawił się w takie zawody.

– Córeczko, przegrywanie nie jest proste. Każdy woli wygrywać.

– Ale ja nie wygrałam, a nie płakałam. Może nie powinnam się cieszyć
z drugiego miejsca?

– A cieszysz się? – zapytał tata i czekał, co powie Kamila.
Dziewczynka zastanawiała się przez chwilę. Popatrzyła na tatę i powiedziała:

– Cieszę się. A wiesz czemu?

– Czemu?
– Bo ja najbardziej na świecie lubię skakać. Nawet bez konkursu bym skakała.

Może jeszcze kiedyś wygram jakieś zawody – zamyśliła się.

Tata pogłaskał ją po głowie, dał całusa na dobranoc, a po chwili Kamila
już spała. Śnił jej się złoty medal.
Sabina Piłat

1. Czym się martwiła Kamila? 3. Oceń zachowanie Kamili i Krystiana.
2. Jak się zachował w szkole Krystian? 4. Zastanów się, co będziesz czuć, gdy zajmiesz drugie miejsce.

58 Wygrywamy, przegrywamy