Page 6 - 883307_ATC_Podr_POLSKI_Kl-2_Cz_2

Sen Antka

Antek zapiął fartuch i wszedł do poczekalni. Zapowiadał się ciężki

dzień, bo było sporo pacjentów z opiekunami: dwa dachowce, trzy

kundelki i szynszyla. W kącie siedziała dziewczynka z tajemniczym

pudełkiem.

– Zapraszam – powiedział Antek. – Co dolega twojemu zwierzątku?

Dziewczynka uchyliła wieczko pudełka. Antek zaniemówił.

W pudełku był pasikonik.

– Zwichnął nogę i nie skacze – powiedziała zasmucona właścicielka

owada.
Antek otworzył okno i szybko wbiegł na żaglówkę, która czekała

przed oknem. Pasikonik od razu zaczął zgrabnie skakać i też wskoczył

na pokład. Zwierzęta z poczekalni pomachały chłopcu chusteczkami,

a on żeglował prosto do restauracji „Sałaty u Agaty”. Na pokładzie miał

skrzynki pełne bananów. Pasikonik przygrywał skoczne melodie, a gdy

Antek zacumował żaglówkę obok lodówki z lodami, owad zaczął głośno

domagać się deseru lodowego.
Agata wybiegła z kuchni i uradowana z dostawy bananów poczęstowała

gości lodami.

– Długo do mnie płynęliście? – zapytała.

– Nie za długo. Akurat tyle czasu, ile trwał koncert pasikonika. Niby

miał zwichniętą nogę, ale zwinnie skacze – powiedział Antek zdziwiony

tym, co mówi.

Gdy Agata zabrała skrzynki z bananami, okazało się, że Antek ma

na głowie jej czapkę kucharską. Czapka była za duża. Zsunęła mu się

na oczy i Antek nie widział, co właśnie mieszał wielką chochlą. Pasikonik
zniknął, Agaty nie było, za to usłyszał gwar dzieci w szkolnej stołówce.

– Zapraszam po dokładkę zupy bananowej! – zawołał do dzieci

i znowu, zdumiony tym, co powiedział, patrzył, jak przy okienku

ustawia się długi ogonek smakoszy zupy bananowej.

4 Kim jestem? Kim będę, gdy dorosnę