Page 40 - 883308_ATC_Podr_POL_Kl-2_Cz_3

(...) Karusia usiadła obok Piaskowego Wilka. Czuła się ciężka jak kamień.

– Faluni pluskuni, kołybiesko falula pla i plum – powiedziała cichutko
do siebie.

Piaskowy Wilk postawił uszy i przytaknął.

– Morze – powiedział. – To, co powiedziałaś, znaczy morze. I nie ma

co się dziwić, że po twojemu to słowo jest takie długie, bo morze jest

ogromne, a słowo musi być przecież do morza podobne – faluni plusk.

Serce Karusi radośnie podskoczyło. Próbowała dalej.

– Szuszumi szeleszti szeszuwar – powiedziała.

Piaskowy Wilk od razu usłyszał, że Karusia opowiada o wietrze –

o szumiącym w szuwarach wietrze, który szemrze i szepcze, poświstuje
i szeleści w liściach. Karusia poczuła się nagle lekka jak balonik.

Piaskowy Wilk naprawdę rozumie każde słowo! Teraz jest już ich dwoje,

mówią po karusinemu i mogą ze sobą rozmawiać.

– Turli turla kołofikolusia? – spytała.

Wilk aż podskoczył. Ma się rozumieć! Fikołki! (...)

– Jaśniowo światnieje ukropisko żarnie!

– Frufru bo kraka kru!
(...) Kiedy Karusia wróciła do domu, tata właśnie kończył smażyć

naleśniki.

– Pomyślałem, że może zgłodniałaś – powiedział. – Nawet nie tknęłaś

śniadania.

Karusia nakryła do stołu, a tata spytał bardzo ostrożnie, z czym

chciałaby te naleśniki zjeść.

– Z musem, jeśli można – powiedziała Karusia. (...)

Åsa Lind, Piaskowy Wilk (fragmenty), przekład Agnieszka Stróżyk, Wydawnictwo Zakamarki

1. Dlaczego tata nie rozumiał Karusi, a rozumiał ją Piaskowy Wilk?

2. Jakie języki zna Piaskowy Wilk?

3. Przeczytaj wyróżnione wypowiedzi Karusi i powiedz, o czym dziewczynka mogła rozmawiać z Piaskowym Wilkiem.
4. Jak myślisz, dlaczego Karusia postanowiła wrócić do języka zrozumiałego przez tatę?

38