Page 144 - 1004_883383_historia_kl4_DRUK.indd
P. 144
Strajki sierpniowe i powstanie Solidarności
Latem 1980 roku władze komunistyczne zarządziły kolejne podwyż-
ki cen mięsa. Robotnicy w różnych częściach Polski odpowiedzieli
Strajk – zaprzestanie na tę decyzję strajkami. Objęły one niemal cały kraj. Największy
wykonywania pracy strajk wybuchł w sierpniu 1980 roku w Stoczni Gdańskiej. Jego przy-
przez pracowników w celu wódcą został elektryk z Gdańska – Lech Wałęsa. Strajkujący robot-
wymuszenia na pracodawcy nicy domagali się poprawy warunków życia ludności. Żądali również
realizacji określonych żądań. utworzenia niezależnych związków zawodowych. Początkowo
komuniści nie chcieli dopuścić do powstania organizacji, nad którą
nie będą mogli sprawować kontroli. Jednak skala protestów była tak
wielka, że władze ustąpiły.
Dnia 31 sierpnia 1980 roku w Gdańsku przywódca strajku Lech
Wałęsa i reprezentujący władze wicepremier Mieczysław Jagielski za-
warli historyczne porozumienie. Na jego mocy powstał Niezależny
Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”. Czy wiesz,
co oznaczają wyrazy wchodzące w skład tej nazwy?
Niezależny – wolny, niepodlegający komunistom.
Samorządny – samodzielnie kierujący swoją działalnością.
Związek zawodowy – organizacja dbająca o prawa pracowników.
Solidarność – poczucie wspólnoty, wspieranie się i współdziałanie.
Solidarność stała się czymś więcej niż tylko związkiem zawodo-
Podczas strajków sierpniowych
mieszkańcy Gdańska tłumnie wym. Przekształciła się w wielki ruch społeczny, skupiający blisko
gromadzili się pod bramą 10 milionów Polaków: robotników, rolników, ludzi nauki, artystów
Stoczni Gdańskiej. W ten sposób i duchownych. Tworzący go obywatele domagali się od komunistów
solidaryzowali się ze strajkującymi przywrócenia wolności słowa oraz innych swobód demokratycznych.
robotnikami. Podobnie było Solidarność walczyła o realizację tych postulatów jeszcze prawie de-
w innych miastach, w których kadę. Ostatecznie udało się je wprowadzić w życie po upadku rzą-
wybuchały strajki. dów komunistycznych w 1989 roku (zob. s. 144 i 145).
Mimo groźby represji ze strony
władz strajkujący robotnicy
nie poddali się i solidarnie
walczyli o wspólną sprawę.
Wymagało to od nich dużej
odwagi – wcześniejsze protesty
społeczne były przez władze
bezwzględnie tłumione. Obok:
msza przed bramą Stoczni
Gdańskiej 1 września 1980 roku.
142
04.10.2022 11:36:40
1004_883383_historia_kl4_DRUK.indd 142 04.10.2022 11:36:40
1004_883383_historia_kl4_DRUK.indd 142