Page 38 - historia 6
P. 38

Barok – epoka sprzeczności
                                            W  drugiej  połowie  XVI  wieku  narodził  się  barok  –  nowa  epoka
                                            w dziejach kultury. Barok, trwający w Polsce i Europie do połowy
                                            XVIII stulecia, jest nazywany okresem sprzeczności. Były to bowiem
                                            czasy ścierania się dwóch prądów fi lozofi cznych – libertynizmu i mi-
                                            stycyzmu. Libertynizm miał charakter laicki, co oznacza, że nie był
                                            związany z żadną religią. Jego zwolennicy sprzeciwiali się Kościołowi
       Do najwspanialszych                  i ograniczaniu wolności człowieka. Akcentowali potrzebę tolerancji,
       barokowych budowli                   wierzyli w możliwości poznawcze ludzkiego rozumu i cenili radość
       sakralnych należy jezuicki           życia. Tymczasem mistycyzm kierował myśli człowieka ku Bogu
       kościół Il Gesù [czyt. il dżezu]     i Kościołowi, zakładał bowiem możliwość bezpośredniego łączenia
       w Rzymie. Zwróć uwagę                się duszy ludzkiej z Bogiem. Mistycy kładli nacisk na głębokie przeży-
       na dekoracyjną fasadę świątyni.
                                            wanie religijności: pobożne życie, modlitwę i kontemplację.
                                               W architekturze i sztuce barokowej dominował styl dekoracyj-
       Iluzjonizm – dążenie
       do możliwie wiernego oddania         ny. Cechował go monumentalizm, przepych oraz bogactwo form
       złudzenia rzeczywistości.            i zdobień. Barokowi twórcy pragnęli wywrzeć na odbiorcach jak
       Przykładem jest złudzenie            największe wrażenie. Dlatego stosowali różne specjalne techniki –
       powiększenia przestrzeni przez       np. w malarstwie i architekturze bardzo często wykorzystywali efek-
       stosowanie perspektywy.              ty iluzjonistyczne.





                                        Więcej na temat


                                        Literatura, teatr i muzyka baroku



                                        Stosowanie bogatych form wyrazu uwidoczniło się także w literaturze
                                        i muzyce. Autorzy, aby zachwycić czytelników, używali oryginalnych środ-
                                        ków poetyckich i zaskakiwali kwiecistością stylu. Taki sposób pisania
                                        reprezentował między innymi włoski poeta Giambattista [czyt. dżiam-
                                        batista] Marino (Marini). Złoty wiek przeżywał teatr, w którym wykorzysty-
                                        wano nieznane dotąd efekty. Ukształtował się wtedy, panujący do dziś,
       W baroku narodziła się opera –
       rozbudowane dzieło muzyczne      typ stałej sceny budowanej w zamkniętym pomieszczeniu, oddzielonej
       przeznaczone do wystawiania      od widowni kurtyną. Na takiej scenie stosowano malowane dekora-
       na scenie.                       cje iluzjonistyczne, które przykładowo sprawiały wrażenie głębi. Z kolei
                                        w muzyce narodziły się nowe gatunki, m.in. koncert i symfonia. Do naj-
                                        wybitniejszych barokowych kompozytorów należeli Jan Sebastian Bach
                                        i Antonio Vivaldi [czyt. wiwaldi].


                                        z     Poszukaj w internecie dowolnego utworu Jana Sebastiana Bacha
                                              i go wysłuchaj. Opisz swoje wrażenia.

                                        36
                                        36


   0618_881295_historia_kl6.indd   36                                                                         18.06.2019   11:06:01
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43