Page 99 - historia 8
P. 99

Początek rywalizacji sowiecko-amerykańskiej

          Pierwszy akt zimnej wojny rozegrał się w krajach środkowo-wschodniej Eu-
          ropy, które po wojnie zostały zajęte przez Armię Czerwoną. W latach 1945–
          1947 Związek Sowiecki przy użyciu siły i terroru zdobył nad nimi kontrolę
          i narzucił im komunistyczne rządy. Uzależnienie tej części Europy od ZSRS
          zakończyło pokojową współpracę Zachodu z Sowietami. Wywołało też zde-
          cydowany sprzeciw Stanów Zjednoczonych. W 1947 r. prezydent Harry Tru-
          man ogłosił nowy program polityki zagranicznej USA, znany jako doktryna
          powstrzymywania lub doktryna Trumana. Zakładał on przeciwdziała-
          nie sowieckiej ekspansji poprzez wsparcie gospodarcze, finansowe i wojskowe
          krajów zagrożonych przez ZSRS.

                Plan Marshalla
          Ważnym  elementem  doktryny  powstrzymywania  był  Europejski  Program
          Odbudowy. Potocznie zwany – od nazwiska amerykańskiego sekretarza stanu
          George’a Marshalla [czyt. dżordża marszala] – planem Marshalla. Zakła-
          dał on udzielanie pomocy gospodarczej przez USA krajom poszkodowanym
          w czasie II wojny światowej. Był realizowany w latach 1948–1952. Skorzysta-
          ły z niego demokratyczne państwa Europy Zachodniej. Otrzymywały z USA
          między innymi żywność, surowce i kredyty na inwestycje. Plan umocnił związ-
          ki gospodarcze Stanów Zjednoczonych z Europą. Przyczynił się do odbudowy
          zachodniej części Starego Kontynentu i poprawy warunków życia jego miesz-
          kańców. Dzięki temu pozbawiono partie komunistyczne wpływu na władzę.      Budowa domu w Berlinie
          Zwykle bowiem zyskiwały one poparcie społeczne w chwili wystąpienia trud-  ze środków przyznanych w ramach
          ności gospodarczych.                                                       planu Marshalla

          Utworzenie dwóch państw niemieckich

          Po wojnie decyzją mocarstw Niemcy zostały podzielone na strefy okupacyjne:
          amerykańską, brytyjską, francuską i sowiecką. Odpowiednio na sektory oku-
          pacyjne podzielono również Berlin. Przyszłość Niemiec rysowała się niepew-
          nie, ponieważ między USA i ZSRS nie było zgody w kwestii dalszych losów
          tego kraju.
             W 1946 r. Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Francja uznały porozu-
          mienie się ze Stalinem za niemożliwe. Rozpoczęły proces łączenia zachod-
          nich stref okupacyjnych w jedno państwo. Uwieńczeniem ich działań była
          Republika Federalna Niemiec (w skrócie: RFN), utworzona w 1949 r.
          Jednocześnie połączono zachodnie sektory Berlina w tak zwany Berlin Za-
          chodni. RFN, zwana też Niemcami Zachodnimi, była państwem demokra-
          tycznym, częściowo zależnym od aliantów. Siedzibą władz zostało Bonn.
             W  odpowiedzi  na  powstanie  RFN  Stalin  przekształcił  sowiecką  strefę
          okupacyjną w Niemiecką Republikę Demokratyczną (NRD) ze stoli-             Tablica w Berlinie Zachodnim
                                                                                     z napisem oznaczającym: Uwaga!
          cą w Berlinie. NRD była państwem komunistycznym, całkowicie zależnym       W tym miejscu opuszczają Państwo
          od Związku Sowieckiego.                                                    Berlin Zachodni. Zdjęcie z 1961 r.

                                                                                   97
   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104