Page 45 - 881230_OTO_JA_KL_3_PODR_CZ-1_HUMA

– Ach – wygłosiła Mary Poppins – wszystko to

jest bardzo głupie i bardzo niestosowne, ale skoro
jesteście w górze i, jak widzę, nie możecie zejść na

dół, myślę, że będzie lepiej, jeśli i ja znajdę się tam

z wami.
To mówiąc, wyciągnęła ręce wzdłuż ciała i jak-

by nigdy nic, nawet bez śladu uśmiechu na twarzy,
poderwała się w górę, w powietrze, i usiadła obok

Janeczki. (...)

– No, już dobrze, Mary – pan Perukka z zadowo-

leniem schylił się i położył okulary na kominku. – Jużeśmy się wszyscy wygodnie
usadowili. (...) I teraz możemy zjeść podwieczorek (...).

Wtem na jego twarzy zjawił się wyraz zakłopotania.
– Mój Boże, jakie to straszne! – zawołał. – Właśnie uświadomiłem sobie, że stół

jest na dole, a my w górze.
Pamela L. Travers, Mary Poppins, tłumaczyła Irena Tuwim

1. Jakie imiona noszą dzieci, którymi opiekuje się Mary Poppins?

2. Do kogo wszyscy zostali zaproszeni? Co tam zobaczyli?
3. Jak można się było dostać pod sufit? Kto i w jakiej kolejności dołączał do pana Perukki?

4. Jak sądzisz, co było dalej – czy stół znalazł się też u góry i wszyscy zjedli podwieczorek pod
sufitem, czy stół został na podłodze?

5. Które z wydarzeń mogły mieć miejsce w realnym świecie, a które są fantastyczne?
6. Jak myślisz, czy dar unoszenia się w powietrzu przydałby się ludziom? Dlaczego?

Pierwsza książka o niesamowitej niani tak
spodobała się dzieciom, że autorka napisała
jeszcze kilka powieści o Mary Poppins.

Zapraszam do czytania!

43