Page 112 - 883385_PLASTYKA_Podrecznik_Kl-4_2022_DRUK

Słowniczek

Arabeska – ornament z wici roślinnych i motywów geometrycznych o układzie symetrycznym, często wzbogacany o motywy
postaci ludzkich, zwierząt itp.
Architekt (z grec. – ‘naczelny budowniczy’) – człowiek, który projektuje budowle (np. mieszkania, biurowce, teatry, kina).
Arkada – łuk wspierający się na dwóch kolumnach.
Barok – kierunek w kulturze europejskiej XVII i pierwszej połowy XVIII wieku, zapoczątkowany we Włoszech. Sztuka tego
okresu charakteryzowała się dynamiką, malowniczością, bogactwem dekoracji i efektami światłocieniowymi.
Barwa – wrażenie odbierane przez zmysł wzroku.
Dłuto – narzędzie stalowe o długim ostrzu, używane do wycinania wzorów, robienia otworów lub rzeźbienia.
Drukowanie – odbijanie liter, tekstów, rysunków na papierze (lub tkaninie) za pomocą różnych technik i maszyn drukarskich.
Faktura – zewnętrzna warstwa rzeczy, charakterystyczna powierzchnia przedstawionego przedmiotu.
Fiksatywa – specjalny płyn do utrwalania rysunków wykonywanych węglem.
Folder – ulotka reklamowa lub informacyjna.
Forma przestrzenna – rzeźba współczesna, której formę buduje zarówno bryła, jak i otaczająca ją przestrzeń.
Fresk – malarstwo naścienne, do którego potrzebne są określone barwniki i farby oraz odpowiednio przygotowany tynk.
Gama barwna – zestawienie, według określonego porządku, zbliżonych odcieni jednej barwy lub kilku barw.
Grafika – gałąź sztuk plastycznych obejmująca dzieła wykonane techniką powielania odbitek z płyt graficznych.
Groteska – ornament roślinny z wici, z wplecionymi motywami postaci ludzkich, zwierząt, kwiatami itp.
Gwasz – technika malarska, w której farbę rozpuszcza się w wodzie. Farby nazywane gwaszami lub plakatówkami są gęste i
nieprzezroczyste.
Kolumna – pionowa podpora w kształcie słupa, wspierająca część budowli.
Kolumnada – rząd lub kilka rzędów kolumn.
Koło barw – barwy podstawowe i barwy pochodne, odpowiednio rozmieszczone.
Kompozycja – inaczej zestawienie, przemyślany układ elementów na płaszczyźnie lub w przestrzeni, tworzony dla uzyskania
pewnej całości.
Kondygnacja – część budowli oddzielona stropem (czyli poziomym elementem konstrukcyjnym budowli, którego widoczną
częścią jest sufit) od części położonej nad nią lub pod nią.
Kontrast – przeciwieństwo między zestawionymi np. bryłami, barwami, wyraźnie widoczna różnica między nimi.
Kontur – linia wyznaczająca kształt przedmiotu lub obrys plamy barwnej.
Krużganek – korytarz otwarty arkadami na zewnątrz, biegnący wokół dziedzińca, wzdłuż ściany.
Linearny rysunek – rysunek, na którym występują tylko kontury. Efekt plastyczny takiej kompozycji budują odpowiednio
rozłożone linie.
Linoleum – tworzywo sztuczne podobne do gumy.
Monument – rzeźba olbrzymich rozmiarów.
Mozaika – dzieło plastyczne z kolorowych, kamiennych lub szklanych kostek, układanych jedna przy drugiej i przytwierdzonych
do powierzchni ściany.
Ornament – element zdobiący lub zestaw takich elementów, stosowany w architekturze i do ozdoby wyrobów codziennego
użytku.
Paleta – owalna płytka z drewna (lub plastiku), z otworem na duży palec, na której artysta malarz rozrabia i miesza farby
podczas malowania.
Plakat – ogłoszenie w formie plastycznej, na którym słowa i obraz tworzą wspólną artystyczną kompozycję.
Płaskorzeźba – dzieło plastyczne, którego elementy umieszczone są na płaszczyźnie.
Pomnik – rzeźba, która upamiętnia ważne osoby lub wydarzenia historyczne.
Portyk – przednia część budowli przed głównym wejściem, wysunięta ku przodowi, wsparta na kolumnach.

110