Page 47 - 880830_Plastyka 5
P. 47
Kompozycje: statyczna i dynamiczna
W komponowaniu elementów płaskiego obrazu czy przestrzennej bryły artyści mogą posługiwać się
jeszcze dwoma układami: statycznym i dynamicznym.
Kompozycja statyczna charakteryzuje się bezruchem, uporządkowaniem elementów w kierun-
kach pionowych i poziomych. Takie dzieło sprawia zwykle wrażenie spokojnego, pozbawionego ostrych
zestawień kolorystycznych. Często kompozycję statyczną wyróżniają symetria lub rytm.
Georges Seurat [czyt. żorż sera], Niedzielne popołudnie Zaznaczenie kierunków liniami pionowymi i poziomymi.
na wyspie Grande Jatte [czyt. grą dżet], 1884 Kompozycja statyczna w malarstwie
Całkowicie odmiennym układem, za pomocą którego przedstawiamy ruch na płaszczyźnie lub w prze-
strzeni, jest kompozycja dynamiczna. Można ją zbudować, używając linii, brył, plam barwnych –
zestawionych tak, żeby potęgowały wrażenie ruchu. W dziele, które ma układ dynamiczny, napotkamy
różnorodność kształtów i wielkości. W kompozycji statycznej dominują kierunki pionowe i poziome,
natomiast kompozycja dynamiczna charakteryzuje się liniami ukośnymi, kontrastem i asymetrią.
Tadeusz Makowski, Jazz, 1929 Zaznaczenie kierunków liniami ukośnymi.
Kompozycja dynamiczna w malarstwie
45
