Page 71 - 881464_PLASTYKA_podrecznik_kl_7_ebook

Podstawową w kompozycji przestrzennej jest bryła. Jest ona związana
z formą architektoniczną i rzeźbiarską. Bryła ma swoją fakturę umożliwiają-
cą działanie światłocienia – istotnego elementu w jej odbiorze. Mówi się, że
to właśnie światło wydobywa kształt. Jego jakość wpływa na walor i kontrast
w wizerunku modela lub przedmiotu. Sztuczne źródło oświetlenia tworzy
większe kontrasty, a naturalne – bardziej rozprasza, łagodzi i zmniejsza wyra-
zistość. Miejsca pozbawione światła wypełnia cień.
Artysta tworzący dzieło plastyczne, który chce wykorzystać właściwości
oświetlenia, powinien określić trzy główne czynniki: kierunek światła, jego
ilość i rodzaj. Dobrym przykładem malowania światłem są obrazy twórców
impresjonistycznych – z Claude’em [czyt. klodem] Monetem na czele. Te
nasycone jasnością pejzaże, portrety czy sceny rodzajowe bazują na ulotnym
wrażeniu, które podkreśla oryginalna technika malarska.

Umberto Boccioni, Praforma
ciągłości w przestrzeni, 1913

Claude Monet, Katedra w Rouen [czyt. ruą], 1892–1894
Fasada katedry gotyckiej w kilkunastu ujęciach (powyżej trzy z nich) – ukazanie zmienności efektów świetlnych w różnych
porach dnia i roku

69