Page 8 - 881473_cwiczenia_polski_kl7

1.2 Akcent wyrazowy i zdaniowy

1 Uzupełnij słownikową definicję akcentu brakującymi wyrazami i przykładami.
Niektóre przykłady znajdują się w ramce.

siedemset, osiemset, dziewięćset; gramatyka, polityka, matematyka, logika,
abyśmy, żebyśmy, bodajże, maksimum, minimum, opera, technikum, uniwersytet,
tournée [turne], jury [żiri], ekskról, wiceszef

Akcent to mocniejsze wymówienie jednej (inaczej
zgłoski) w wyrazie (akcent wyrazowy) albo określonego wyrazu w zdaniu (akcent

).
W języku polskim najczęściej akcentuje się sylabę przedostatnią, czyli
od końca (np. domowy, ,

). W wymowie starannej akcent pada na trzecią sylabę
od końca:
• w wyrazach obcych zakończonych na -ika lub

(np. fizyka, , ,
) oraz w ich formach równych pod względem
liczby sylab mianownikowi liczby pojedynczej (np. M. gramatyka,

D. , C. );
C. lm. , ale: D. lm. gramatyk, N., lm. gramatykami);
• w formach 1., 2. os. 1. mn. czasu przeszłego ( graliśmy,

, );
• w formach 1., 2., 3. os. 1. poj. oraz 3, os. 1. mn. trybu przypuszczającego
( grałbym, grałabyś, grałaby, graliby, prałbym, ,

, );
• w liczebnikach typu: czterysta, ,

, ;
• w spójnikach i partykułach typu: abyście, żebyśmy, niechajże,
, ,

;

6

20.07.2020 12:48:59
0720_881473_cwiczenia_polski_kl7_DRUK.indd 6
0720_881473_cwiczenia_polski_kl7_DRUK.indd 6 20.07.2020 12:48:59