Page 55 - 883306_ATC_Podr_POL_Kl-2_Cz_1_MULTIBOOK

– Dlaczego tak myślisz? – zapytała Natalka.

– Bo mama i tata nie mają już dla mnie czasu. Nie grają ze mną
w warcaby i nie słuchają, gdy śpiewam im nową piosenkę. Ciągle noszą

moją siostrę na rękach, mówią do niej: „Gu, gu, gu”, i wszystkim się

chwalą nową córeczką. Nikt mnie już nie kocha!

– Jak można nie kochać takiej dziewczynki jak ty? – odpowiedziała

Natalka. – Przecież to ty nauczysz Olę układać klocki, rysować,

rozróżniać kolory i sznurować buty. Jesteś bardzo ważna. Starsza siostra

to skarb!

– Moi rodzice tak nie myślą. Wczoraj podeszłam do łóżeczka, żeby

pokazać Oli nowego misia, a mama na mnie nakrzyczała, że ją obudzę.
Też chcę być malutka, bo wtedy będą mnie znowu przytulać.

Natalka wystawiła trzy palce i powiedziała, że to są rodzice Kasi,

a najmniejszy paluszek to Ola. Poprosiła przyjaciółkę, żeby wybrała

jeden palec swojej dłoni i nazwała go Kasią.

– Jestem taka zmęczona. Całą noc przewijałam i karmiłam

niemowlaka – powiedziała Natalka, naśladując mamę Kasi. – Bardzo

chcę poczytać bajki mojej starszej córeczce. Gdzie jest moja Kasia?
– Tu jestem, mamusiu – Kasia pomachała palcem. – Myślałam,

że o mnie zapomniałaś. Jest mi smutno, że nie masz dla mnie czasu.

– Przepraszam, postaram się to zmienić. Będziesz mogła pokazać

siostrzyczce świat, bo jesteś mądrą i pomocną starszą siostrą –

powiedziała Natalka.

Po raz pierwszy od dawna na twarzy Kasi pojawił się uśmiech.

Następnego dnia przyszła do szkoły i powiedziała do Natalki:

– Wiesz, moi rodzice mnie jednak kochają. Powiedzieli, że jestem

ich pierwszą córeczką, z której są bardzo dumni, i nikt mnie nigdy
nie zastąpi.

Agata Widzowska
1. Powiedz, co zmieniło się w życiu Kasi. Jak się z tym czuła?

2. O czym opowiadała Natalce?
3. Jak Natalka ją pocieszyła? Co jej poradziła?

53