Page 27 - 883308_ATC_Podr_POL_Kl-2_Cz_3

Roślina była przedziwna. Jej listki ustawiały się tak, by nie zasłaniać

światła, więc w pokoju było zawsze jasno. Kobieta siadała przy oknie

i robiła na drutach cudaczki, którymi obdarowywała dzieci w szpitalu.

Zawsze gdy robiła nowego cudaczka, myślała o dziecku, któremu go

podaruje. Niekiedy wiedziała, jakie marzenia ma chore dziecko, i głośno

się zastanawiała, jak je spełnić. Okazywało się, że po kilku dniach
od wręczenia cudaczka dziecku jego marzenie się spełniało. Jednak

za każdym razem roślina gubiła największy liść. Niestety, nowy liść nie

odrastał. Kobieta nie zaprzątała sobie jednak tym głowy, bo roślina była

ogromna i zarastała całe okno.

Mijały miesiące. Im więcej cudaczków kobieta zanosiła do szpitala, tym

więcej dziecięcych marzeń się spełniało. Tymczasem roślina zgubiła już

niemal wszystkie liście. Kobieta zmartwiła się, gdyż na łodyżce zostały
ostatnie dwa liście, a w szpitalu na cudaczki czekało troje dzieci.

Jolanta Okuniewska
1. Czym zajmowała się kobieta? Co robiła, żeby nie czuć się samotną?

2. Jak myślisz, skąd na wycieraczce wzięło się pudełko?
3. Które sytuacje przedstawione w opowiadaniu są realne, a które fantastyczne?

4. Jak mogła zakończyć się ta historia? Wymyśl i opowiedz jej zakończenie. 25