Page 61 - 881414_FIZYKA_podrecznik_kl_8_PP_fiipbook
P. 61

Doświadczenie 13.


          Obserwujemy ruch drgający
          Niezbędne przedmioty:  statyw, sprężyna, obciążnik (metalowa kulka), nitka
                               o długości ok. 30 cm, brzeszczot (lub płaska sprężyna),
                               ewentualnie plastikowa linijka, imadło

          Wykonanie:
          A.
          •  Zawieś sprężynę na statywie, a na niej powieś obciążnik.
          •  Wychyl obciążnik z położenia równowagi (pociągnij lekko) i obserwuj jego ruch
             i kształt toru ruchu.
          B.
          •  Umieść brzeszczot (płaską sprężynę) lub linijkę w imadle.
          •  Wychyl z położenia równowagi, a następnie puść i obserwuj jego ruch.
             Czy można go porównać z ruchem obciążnika na sprężynie?
          C.
          •  Zawieś na statywie obciążnik zawieszony na nitce.
          •  Odchyl obciążnik z położenia równowagi o niewielki kąt i puść swobodnie.
          •  Obserwuj ruch obciążnika i kształt toru.



          Obserwacje:
          •  A.   Sprężyna kurczy się i rozciąga. Obciążnik porusza się w górę i w dół, po tym samym torze. Wielokrotnie przechodzi
               przez punkt równowagi. Po pewnym czasie się zatrzymuje w położeniu równowagi.
          •  B.  Koniec brzeszczotu porusza się po tym samym torze w górę i w dół. Po pewnym czasie ruch ustaje.
          •  C.  Obciążnik porusza się po łuku okręgu, raz w prawo, raz w lewo. Ruch się powtarza aż do zatrzymania.
          Wniosek:     W ruchu drgającym ciała cyklicznie przemieszczają się tam i z powrotem po tym samym torze.





          Jakie są cechy wspólne ruchu ciał drgających?
          Ze wszystkich obserwacji w doświadczeniu 13. możemy wyciągnąć następu-
          jące wnioski:
          •  w ruchu ciała drgającego występuje położenie równowagi, w którym ono
             się znajduje, gdy nie drga; podczas drgań przechodzi przez to położenie
             wiele razy,
          •  przestrzeń, w której zachodzi ruch ciała, jest ograniczona,
          •  każdy z ruchów obserwowanych podczas doświadczeń zachodzi w jedną
             i drugą stronę, a więc powtarza się i to w równych odstępach czasu,
          •  aby wywołać drgania, trzeba dostarczyć energii,
          •  prędkość ciała jest zmienna i osiąga maksymalną wartość w momencie
             przejścia przez położenie równowagi, a zerową – w punktach maksymal-
             nego wychylenia,
          •  dzięki oporom po pewnym czasie ruch ustaje.

                                                                                   59
   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66