Page 80 - historia 5
P. 80
Upadek cesarstwa zachodniorzymskiego
Aby ułatwić zarządzanie państwem rzymskim i wzmocnić jego obronę
przed barbarzyńcami, cesarz Teodozjusz Wielki w 395 roku podzielił
cesarstwo na dwie części. Zachodnia – ze stolicą w Rzymie – obej-
mowała zromanizowane prowincje położone na zachód od Grecji.
Wschodnią część tworzyły Grecja i kraje Bliskiego Wschodu – ziemie,
które pozostawały pod wpływem kultury hellenistycznej. Stolicą cesar-
stwa wschodniego był Konstantynopol.
U schyłku IV wieku wzrósł napór plemion germańskich na cesar-
stwo zachodniorzymskie. Był on spowodowany najazdem Hunów,
którzy przybyli do wschodniej Europy ze swych siedzib w Azji. Najazd
Jednym z plemion germańskich
byli Wandalowie. W 455 roku Hunów wywołał wielką wędrówkę ludów (trwała do VII wieku).
wtargnęli do Italii i doszczętnie W obawie przed przybyszami plemiona germańskie przenosiły się
zniszczyli Rzym, ograbiając coraz bardziej na zachód i południe. W końcu Germanowie wdarli
miasto z wszelkich bogactw. się na obszar cesarstwa zachodniorzymskiego i utworzyli tu własne
Odtąd przez wandalizm królestwa. W 476 roku jeden z barbarzyńskich wodzów pozbawił
rozumie się umyślne niszczenie władzy ostatniego cesarza Rzymu. W ten sposób cesarstwo zachod-
czyjejś własności. nie upadło. Wschodnie przetrwało jeszcze prawie tysiąc lat.
1. Podaj nazwy ludów, które osiedlały się w granicach państwa rzymskiego.
2. Która część cesarstwa rzymskiego zmagała się w większym stopniu z najazdami barbarzyńców?
78
0626_historia_.indd 78 02.07.2018 11:53:39
