Page 217 - historia 6
P. 217

Wspomnienia żołnierza walczącego pod Somosierrą                                1   Wachmistrz – podofi cer ka-
                                                                                         walerii.
          Jako wachmistrz , musiałem być z tyłu szwadronu, ale lat 18, a nade            2   Pałasz – rodzaj broni podob-
                           1
          wszystko ta jedyna myśl, że cesarz tak blisko, że spogląda na nas i ocenia     nej do miecza.
          odwagę naszą, przemogła wszelkie w tym względzie formy. […] Sfor-
          mowawszy  się  na  nowo,  nowy  przypuściliśmy  atak  samym  środkiem
          wąwozu w górę. Pędząc jak na oślep, uniosłem tylko pałasz  tak, aby
                                                                         2
          zasłonić oczy od postrzału, i nic nie widziałem prócz ognia i dymu. Nic
          nie słyszałem prócz huku armat i świstu kulek karabinowych. […] a gdy
          działa nieprzyjacielskie już grać przestały, albowiem szarża nasza tak
          była gwałtowną, że [wróg] nie zdążył po raz drugi wystrzelić, sypnęła się
          reszta jazdy […]. Świetny i pełen sławy był to dzień dla naszego pułku,
          ale ciężki i bolesny dla szwadronu. Ze 125 żołnierzy pozostało przy życiu
          tylko 25 […].

               Źródło: K.W. Wójcicki, Cmentarz Powązkowski pod Warszawą, t. 1, Warszawa 1855

                                                                                         Bitwa pod Somosierrą – obraz
          z    Co mógł czuć żołnierz podczas bitwy? Co działało na niego motywująco?     Piotra Michałowskiego







          Upadek Księstwa Warszawskiego
          Najważniejszym  wydarzeniem  w  dziejach  Księstwa,  decydującym
          o  jego  dalszych  losach,  była  wojna  1812  roku.  Towarzyszył  jej
          wielki entuzjazm Polaków, którzy wierzyli w zwycięstwo Napoleona.
          Z jego ewentualnym sukcesem wiązali duże nadzieje na odbudowę
          swojego państwa w granicach sprzed rozbiorów.
            W 1812 roku nasi rodacy podjęli olbrzymi wysiłek militarny –                 Józef Poniatowski wytrwał

          Polacy, zaraz po Francuzach, stanowili największy odsetek wśród                przy Napoleonie do końca
          żołnierzy Wielkiej Armii. W czasie wojny wielokrotnie udowodni-                (pomimo że Rosjanie nakłaniali
          li, że są znakomitymi i odważnymi żołnierzami. Napoleon poniósł                go do przejścia na stronę cara).
          jednak w państwie carów dotkliwą klęskę. Pomimo to polskie od-                 Zginął pod Lipskiem, osłaniając
          działy pod dowództwem Poniatowskiego trwały przy nim do końca.                 odwrót Francuzów. Obraz
                                                                                         Suchodolskiego przedstawia
          W październiku 1813 roku wzięły udział w bitwie pod Lipskiem,                  ostatnie chwile jego życia
          a w 1814 roku walczyły we Francji z siłami koalicji, która ostatecznie         tuż przed tragicznym skokiem
          pokonała wojska napoleońskie.                                                  do rzeki Elstery.
            Upadek Bonapartego skutkował w Europie zburzeniem porządku,
          który stworzył cesarz. Na początku 1813 roku Rosjanie wkroczyli                Ciekawe!
          do Księstwa Warszawskiego i ustanowili na tym obszarze tymczaso-               Książę Józef Poniatowski jako je-
          we rządy. Formalnie przestało ono istnieć w 1815 roku, gdy zwycię-             dyny cudzoziemiec otrzymał bu-

          skie mocarstwa zaprowadziły nowy ład na kontynencie europejskim.               ławę marszałka Francji.

                                                                                 215



   0618_881295_historia_kl6.indd   215                                                                        18.06.2019   11:13:42
   212   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222