Page 90 - 883384_muzyka kl 4 podrecznik 2023 srodki
P. 90

Warszawa

       We wrześniu 1810 roku państwo Chopinowie przenieśli się na stałe do Warszawy, gdzie ojciec Fryderyka
       otrzymał posadę nauczyciela języka francuskiego. Ich mieszkanie było bardzo wyjątkowe. Gościli tu zna-
       komici artyści i uczeni, a nawet odbywały się próby orkiestry. W takiej atmosferze dojrzewał młody polski
       kompozytor, który pilnie uczył się gry na fortepianie pod okiem mamy, a później prywatnego nauczyciela
       muzyki, Wojciecha Żywnego. Wkrótce mały Fryderyk zaczął komponować polonezy, marsze i wariacje.
       Mając zaledwie 8 lat, dał swój pierwszy publiczny koncert, który zachwycił warszawskie środowisko arty-
       styczne. W późniejszych latach młody Chopin zdobywał ogólne wykształcenie w Liceum Warszawskim,
       a swój talent muzyczny rozwijał w Szkole Głównej Muzyki u wybitnego profesora kompozycji Józefa
       Elsnera. Na zakończenie edukacji tak ocenił on swojego wychowanka: Szopen Friderik – szczególna zdolność,
       geniusz muzyczny.





       Po pierwszym publicznym występie Fryderyka Chopina w Paryżu, w 1832 roku, słynny kompozytor nie-
       miecki Robert Schumann tak wypowiedział się o nim: Panowie, czapki z głów, oto geniusz.






       emigracja

       Fryderyk Chopin wyjechał z kraju, gdy miał 20 lat. Na pa-
       miątkę otrzymał od przyjaciół pucharek z grudkami rodzin-
       nej ziemi, choć wtedy nikt nie przeczuwał, że już nigdy do
       Polski nie powróci. Młody artysta dotarł do Wiednia, a po
       kilku miesiącach osiadł na stałe w Paryżu – europejskiej stoli-
       cy muzyki. Tam koncertował, udzielał lekcji gry na fortepia-
       nie i tworzył nowe kompozycje. Szybko zdobył sobie wysoką
       pozycję w świecie artystycznym jako pianista i kompozytor.
       Poznawał wybitnych pisarzy i muzyków. Był lubiany w salo-
       nowym towarzystwie, miał duże poczucie humoru i świetnie
       znał cztery języki obce – angielski, niemiecki, włoski i francu-
       ski – co ułatwiało mu nawiązywanie kontaktów. Niestety, jego
       zdrowie stale się pogarszało, a przyczyną była nieuleczalna
       wówczas choroba – gruźlica.
       Fryderyk Chopin zmarł 17 października 1849 roku. Pocho-
       wano go na paryskim cmentarzu Père-Lachaise [czyt. per la-
       szes], a zgodnie z ostatnią wolą kompozytora jego serce przy-
       wieziono do Polski i wmurowano w kościele Świętego Krzyża
       na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie.

                                                                           Grób Fryderyka Chopina

                                        88
   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95