Page 18 - 881306_Muzyka
P. 18

Henryk Siemiradzki Chopin w salonie księcia Antoniego Radziwiłła w 1829 roku

                                               Fryderyk Chopin swój II Koncert fortepianowy f-moll, op. 21 zadedy-
                                            kował hrabinie Delfinie Potockiej, która była jego uczennicą i przy-

       Fryderyk Chopin                      jaciółką. Kompozytor poznał ją, gdy był jeszcze młodym artystą, ale
       II Koncert fortepianowy f-moll,      już stałym bywalcem salonów. Połączyła ich wrażliwość artystyczna
       op. 21, część Allegro vivace         i uczucie, które przemieniło się z czasem w trwałą przyjaźń. Chopin
                                            doceniał u kobiety nie tylko urodę, ale również jej talent wokalny.
       Wysłuchaj fragmentu trzeciej
       części utworu utrzymanej w for-      Tuż przed jego śmiercią Delfina Potocka przyjechała do Paryża i na
       mie ronda. Jakimi środkami wy-       prośbę kompozytora śpiewała piękne arie i pieśni, przynosząc mu
       razu artystycznego kompozytor        ukojenie i spokój w ostatnich chwilach życia. Koncert fortepianowy f-moll
       przedstawił nastrój radości i kli-   powstał między jesienią 1829 roku a wczesną wiosną roku następ-
       mat wiejskiej zabawy?                nego. Utwór posiada trzyczęściową budowę, zgodnie z wymogami
                                            gatunku. Pierwsza część Maestoso (majestatycznie) ujęta jest w for-
                                            mie na przemian ożywionego i zadumanego marsza, część druga
                                            – Larghetto (dość wolno) jest nokturnem, część trzecia – Allegro vivace
       Jan Sebastian Bach
       Koncerty brandenburskie              (wesoło, szybko) zawiera stylizację elementów kujawiaka i mazura.
       dedykowane margrabiemu               Premiera dzieła odbyła się 17 marca 1830 roku w Teatrze Naro-
       Brandenburgii Christianowi           dowym w Warszawie. Występ Chopina, gorąco wyczekiwany przez
       Ludwigowi                            melomanów, spotkał się z owacyjnym przyjęciem.

                                         16
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23