Page 34 - 880830_Plastyka 5

3.1 Światło, barwy, obraz

W historii sztuki znani są malarze, którzy szczególnie interesowali się światłem. Twórczość angielskiego
artysty XIX wieku Williama Turnera [czyt. łiliama tarnera] przedstawia przede wszystkim różnorodne
zjawiska i efekty świetlne. Oddawanie wrażeń świetlnych było naczelną zasadą szerokiej grupy twórców,
działających w drugiej połowie XIX wieku i nazywanych impresjonistami (ʻimpresjaʼ– przelotne wrażenie).

William Turner [czyt. łiliam tarne], Claude Monet [czyt. klod mone],
Ostatnia podróż Temeraire’a [czyt. tamera], 1838–1839 Impresja, wschód słońca, 1872

Światło jest nieodłącznym elementem dzieła
plastycznego. Światłocień nadaje przedmiotom
kształty, ukazuje głębię w kompozycji. Na obra-
zach obserwujemy oświetlone części przedmio-
tów, postaci czy innych przedstawionych obiektów,
a także te ich fragmenty, które pozostają w cieniu.
Możemy też zauważyć półcienie i refleksy świet-
lne. Efektem tych wszystkich zabiegów artysty jest
uzyskanie trójwymiarowości przedstawionego
świata i stworzenie zaplanowanego nastroju dzie-
ła. Popatrzmy na obrazy, których ważnym elemen-
tem jest charakterystyczne przedstawienie światła.
Światło na obrazie przedstawiającym Paryż
w deszczowy dzień jest rozproszone. Co to ozna-
cza? Wszystkie postacie, budynki i przedmioty są
prawie tak samo oświetlone, źródłem światła jest
zachmurzone niebo, które rozjaśnia równomier- Gustave Caillebotte [czyt. giustaw keilbot],
nie całą ulicę. Paryż. Deszczowy dzień, 1877

32