Page 42 - 881309_plastyka
P. 42

3.1       Idealne proporcje, rytm i symetria:
                 architektura inspirowana formą budowli antycznych





                                                               Po epoce średniowiecza nadszedł nowy prąd kultu-
                                                               rowy i styl w sztuce – renesans (XV i XVI wiek).
                                                               Termin ten pochodzi od włoskiego słowa rinascita
                                                               oznaczającego odrodzenie. Nazwa dotyczyła od-
                                                               rodzenia się ideałów i wartości kultury  starożyt-
                                                               nej, takich jak dążenie do piękna opartego na har-
                                                               monii proporcji, czytelnej kompozycji i zgodnym
                                                               z naturą przedstawianiu ciała ludzkiego. W okre-
                                                               sie renesansu nastąpił postęp w rozwoju nauk ma-
                                                               tematycznych i przyrodniczych. Pozwoliło to ar-
                                                               tystom na studiowanie perspektywy zbieżnej oraz
                                                               anatomii, proporcji, mechaniki ruchów ciała ludz-
                                                               kiego i wykorzystywanie tych obserwacji w sztuce.


                                                                  W  architekturze  renesansu  poszukiwano  ide-
                                                               alnych  proporcji.  Elementy  i  porządki  architek-
                                                               toniczne,  a  także  ornamentyka  były  wzorowane
                                                               na budowlach starożytnych. Jednym z najciekaw-
                                                               szych i typowych zabytków renesansu jest włoska
                                                               świątynia zwana Tempietto. Jest to mała kolista
                                                               kaplica ustawiona na cokole, otoczona kolumna-
                                                               mi, nad którymi znajduje się fryz oraz balustra-
       Tempietto w Rzymie, 1502                                da.  Trzon  budowli  jest  rozdzielony  pilastrami
                                                               (płaskie filary wbudowane w płaszczyznę ściany),
                                                               a całość wieńczy kopuła – charakterystyczny ele-
                                                               ment  architektury  renesansu.  Tempietto,  zapro-
                                                               jektowane  przez  Donato  Bramantego,  znajduje
                                                               się na dziedzińcu klasztoru San Pietro in Monto-
                                                               rio w Rzymie. Budowle tego typu, wznoszone na
                                                               planie koła, nazywamy rotundami.
                                                                  We Włoszech, w Vicenzy, odnajdziemy inny ty-
                                                               powy przykład architektury renesansowej – Villę
                                                               Rotondę. Okazały gmach projektu Andrei Palla-
                                                               dia skupia w sobie charakterystyczne elementy bu-
                                                               dowli antycznych.

       Villa Rotonda w Vicenzy [czyt. wiczency], 1582

                                        40
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47