Page 50 - 881309_plastyka
P. 50
Podstawą dobrze wykreślonej perspektywy linearnej jest odpowiednie wyznaczenie linii horyzontu
i takiego punktu na niej, w którym zbiegają się wszystkie linie biegnące od oka obserwatora.
Linia horyzontu – jest zaznaczana równolegle do podstawy i znajduje się dokładnie na wysokości
oczu osoby patrzącej wprost przed siebie. Na horyzoncie znajduje się punkt zbiegu – w nim spotykają
się wszystkie linie prostopadłe do linii horyzontu. Natomiast linie równoległe do horyzontu pozostają
równoległe wobec siebie.
Wielkość spostrzeganych obiektów zmniejsza się pozornie wraz z ich oddaleniem od patrzącego,
a zbliżaniem się do punktu zbiegu.
Zacznijmy od perspektywy czołowej i bocznej (rysunki poniżej). Przy ich zastosowaniu jedna ze ścian
przedmiotu jest widoczna z przodu, natomiast pozostałe ściany pokazane są w zbiegu. Popatrz na bryły
narysowane w różnym położeniu względem linii horyzontu. Należy pamiętać, że dla brył pokazanych
w takiej perspektywie, np. sześcianu czy prostopadłościanu, umieszczamy na horyzoncie jeden punkt
zbiegu.
punkt zbiegu
linia horyzontu
Perspektywa
zbieżna boczna
punkt zbiegu
linia horyzontu
Perspektywa
zbieżna czołowa
Kiedy linia horyzontu i punkt zbiegu są umieszczone nisko, wówczas bryły przedstawione na obrazie
wydają się znajdować ponad obserwatorem – taki rodzaj perspektywy linearnej nazywamy żabią.
Kiedy linia horyzontu i punkt zbiegu umieszczone są wysoko, to obserwator wydaje się górować nad
bryłami. Mówimy wtedy o perspektywie z lotu ptaka.
48
