Page 92 - 881309_plastyka

6.3 Obrazy i style

Na początku XX wieku artyści we Francji zaczę-
li stosować w swoich dziełach kontrastową, żywą
i zróżnicowaną kolorystykę, a barwy na ich obra-
zach najczęściej nie odzwierciedlają rzeczywi-
stości. Ten kierunek w malarstwie został nazwa-
ny fowizmem, od francuskiego rzeczownika les
fauves [czyt. le fow], oznaczającego dzikie zwierzę-
ta. Fowiści przedstawiali świat, w którym drzewa
mogły być niebieskie, niebo – czerwone, a słońce
– zielone. Jednym z najsłynniejszych fowistów był
Henri Matisse [czyt. ąri matis]. Plamy czystych,
żywych kolorów tworzą na jego obrazach bardzo
uproszczone i dekoracyjne kształty.

Henri Matisse, Pani Matisse. Portret z zieloną smugą,
1905

Inna grupa artystów całkowicie odrzuciła przed-
stawienia rzeczywistości na rzecz nowych form –
układu linii, barwnych plam, prostych form geome-
trycznych. Sztuka abstrakcyjna, bo tak nazywa się
ten kierunek, jest bezprzedmiotowa – nie przedsta-
wia ludzi ani zwierząt, nie opowiada żadnej historii.
Obraz abstrakcyjny jest układem linii i plam ukaza-
nych tak, aby tworzyły całość. Abstrakcjonizm
dzieli się na geometryczny oraz niegeometryczny.
Za pierwszy obraz abstrakcyjny uważa się Pierwszą
akwarelę abstrakcyjną, dzieło Wassilego Kandin-
skiego.

Wassily Kandinsky, Pierwsza akwarela abstrakcyjna,
1910

90