Page 44 - 881464_PLASTYKA_podrecznik_kl_7_ebook
P. 44
Film
Pierwsze ruchome obrazy zapisane na taśmie były krótkie i nieme. Te kilkuminu-
towe scenki nie zapowiadały tak dynamicznego rozwoju filmu w XX w. Stał się on
wówczas najbardziej popularnym środkiem wyrażania twórczych wizji i zapisy-
wania rzeczywistości. Wiecie już, że początki kina wiążą się z braćmi Auguste’em
i Louisem Lumière [czyt. limier] z Francji. Natomiast pierwszą na świecie ręczną
kamerę filmową o automatycznym napędzie i ze stabilizacją obrazu, tzw. aero-
skop, skonstruował w 1908 roku polski wynalazca Kazimierz Prószyński.
Aeroskop skonstruowany przez Od tego czasu film rozwija się bardzo dynamicznie. Obecnie większość twór-
Kazimierza Prószyńskiego
ców filmowych zrezygnowała z klisz filmowych na rzecz zapisu materiału na
twardych dyskach. Kamery filmowe najnowszej generacji nie wymagają używa-
nia dodatkowego oświetlenia – do zarejestrowania zachwycających pięknem ujęć
wystarcza światło naturalne. Popularne jest rejestrowanie materiału filmowego
przez drony, bezzałogowe statki powietrzne.
Wiecie już, że filmy można podzielić na fabularne, dokumentalne, edukacyjne
oraz animowane. Kadry zapisane na taśmie filmowej lub cyfrowej matrycy two-
rzą utwór złożony z tysięcy małych obrazów. W dużej mierze są one oparte na
takich elementach plastycznych, jak kompozycja, perspektywa, światło i kontrast.
Film, podobnie jak fotografia, dzięki dostępności narzędzi (np. smartfonów)
Prototyp filmowej kamery cyfrowej staje się coraz popularniejszą formą twórczej komunikacji. W internecie są po-
najnowszej generacji (The Arri
Alexa LF camera) pularne wideoblogi (ang. videoblog, vlog, vog), czyli rodzaj filmowych blogów.
Niekiedy mają one charakter artystyczny, ale najczęściej są to poradniki doty-
czące np. mody, makijażu, kuchni, gotowania czy majsterkowania. Artyści uży-
wają również materiałów filmowych, tworząc nieoczywiste przestrzenie sztuki.
Przykładem może być projekt Tokio 24 Krzysztofa Gonciarza. To rodzaj po-
łączenia pętli filmowej przedstawiającej dobę w stolicy Japonii i instalacji arty-
stycznej. Z dialogu tych dwóch form zrodziła się przestrzeń dla odbiorcy, który
mógł poczuć i przeżyć film, a także zrobić własne zdjęcia, czyli poszerzyć akt
twórczy o własną kreację.
Dron – bezzałogowy statek
powietrzny (w trakcie nagrywania
obrazu z wysokości)
Nagrywanie wideobloga Plakat projektu Tokio 24 Krzysztofa Gonciarza, 2019, Kraków
42
