Page 52 - 880617_TECHNIKA_5_
P. 52
Informacje na wszywce odzieżowej
Odczytywanie oznaczeń z krajki na materiale jest możliwe, zanim
cokolwiek zostanie z niego uszyte. W gotowych ubraniach nie da
się w ten sposób sprawdzić, jakich włókien użyto do ich produk-
cji. W tej sytuacji informacji o składzie tkaniny należy szukać na
wszywce odzieżowej, którą producenci są zobowiązani w sposób
trwały, czytelny i łatwo dostępny umieszczać na wewnętrznej stro-
nie ubrań.
Informacje na wszywce
odzieżowej
Próby moczenia i suszenia, gniecenia oraz próba ogniowa
W wyrobach niemających żadnych oznaczeń pochodzenie włókien można ustalić dzięki przeprowadze-
niu próby moczenia i suszenia, próby gniecenia lub próby ogniowej.
Próba moczenia nazywana jest również dekatyzacją. Polega na zanurzeniu wyrobu włókienniczego
w wodzie o temperaturze powyżej 60ºC i sprawdzeniu, czy tkanina się skurczyła lub odkształciła.
Wykonanie próby gniecenia polega na określeniu sprężystości włókien przez zgniecenie i przytrzy-
manie tkaniny w rękach przez określony czas. Następnie, na podstawie stopnia odkształcenia (zmięcia)
materiału określa się, jak bardzo jest on podatny na zagniecenia.
Próbę ogniową należy przeprowadzić w miejscu bezpiecznym, z dala od materiałów łatwopalnych.
Potrzebne do tego są: niewielki skrawek tkaniny poddawanej badaniu, świeczka, szczypce do przytrzy-
mania materiału oraz naczynie z wodą, do którego wrzuca się resztki spalonej próbki. Podczas palenia
trzeba zwrócić uwagę na rodzaj płomienia (kolor, intensywność), dymienie, zapach, a także wygląd po-
zostałości po spaleniu (np. popiół). Badanie właściwości włókien metodą ogniową musisz wykonywać
wspólnie z osobą dorosłą.
Podczas wykonywania pró-
by ogniowej musisz zacho-
wać ostrożność. Pamiętaj, aby
świeczkę postawić na niepalnej
powierzchni, najlepiej metalo-
wym blacie, a próbkę materia-
łu przytrzymywać nad ogniem
szczypcami. Właściwy sposób przeprowadzania próby ogniowej
50