Page 119 - wos 8
P. 119

Wzorce postaw obywatelskich

          Przykłady postaw obywatelskich można zaobserwować w codziennym życiu. W polskim społeczeństwie nie brakuje
          ludzi odważnych, aktywnych i kreatywnych, którzy chcą zmieniać otaczającą rzeczywistość tak, aby wszystkim żyło się
          bezpieczniej i lepiej. Warto dodać, że historię naszego kraju tworzyło wielu wybitnych Polaków, którzy niewątpliwie
          stanowią wzór postawy obywatelskiej. Oto kilka przykładów.


                              Eugeniusz Kwiatkowski (1888–1974) – chemik, ekonomista, polityk, przed II wojną światową
                              wicepremier i minister skarbu. Inicjator i realizator rozbudowy portu w Gdyni oraz floty handlowej.
                              W czasie studiów był członkiem młodzieżowych organizacji niepodległościowych „Zet” i „Zarzewie”
                              oraz Polskich Drużyn Strzeleckich. Podczas I wojny walczył w Legionach Polskich. Aktywnie działał
                              w ZHP. W latach międzywojennych ocalił i umocnił niezależność gospodarczą Polski, niezbędną
                              do utrzymania niepodległości. Został odznaczony (pośmiertnie) Orderem Orła Białego.





                              Maria Dąbrowska (1889–1965) – pisarka, tłumaczka, nauczycielka geografii, działaczka społeczna.
                              Za powieść „Noce i dnie” kilkakrotnie nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
                              W czasie I wojny światowej związana była z ruchem ludowym i niepodległościowym. Należała
                              do grona postępowych działaczy i pisarzy inicjujących akcje protestacyjne w obronie praw
                              obywatelskich.  Podczas okupacji przebywała w Warszawie, brała aktywny udział w podziemnym
                              życiu kulturalno-oświatowym oraz w powstaniu warszawskim. Grób pisarki znajduje się w Alei
                              Zasłużonych na Powązkach w Warszawie.



                              Irena Sendlerowa (1910–2008) – pielęgniarka, działaczka społeczna. W czasie studiów w Warszawie
                              odbywała praktykę w Domu Sierot założonym i prowadzonym przez Janusza Korczaka, od 1932 roku
                              pracowała w dziale prawnym Sekcji Pomocy Matce i Dziecku przy Wolnej Wszechnicy Polskiej.
                              W czasie II wojny światowej organizowała pomoc dla Żydów. W sierpniu 1943 roku weszła
                              w skład referatu dziecięcego powołanego przy „Żegocie” (Radzie Pomocy Żydom). Wraz ze
                              współpracownikami uratowała 2,5 tysiąca żydowskich dzieci. Po wojnie angażowała się w działania
                              społeczne. Należała do Ogólnopolskiej Ligi do Walki z Rasizmem. W 1965 roku została uhonorowana
                              tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Odznaczona Orderem Orła Białego.


                              Hilary Koprowski (1916–2013) – polski lekarz, wirusolog i immunolog. Po wybuchu II wojny światowej
                              wyemigrował do USA, gdzie poświęcił się pracy naukowej. W 1950 roku odkrył skuteczną szczepionkę
                              przeciwko wirusowi polio, wywołującemu chorobę Heinego-Medina. Dzięki jego wpływom
                              borykająca się z epidemią polio Polska otrzymała dziewięć milionów dawek leku. W 1959 roku
                              wprowadzono masowe szczepienia, co zatrzymało rozprzestrzenianie się choroby. Lekarz założył
                              Fundację im. Koprowskich, mającą na celu wspieranie rozwoju nauki w Polsce oraz naukowej
                              współpracy polsko-amerykańskiej. Kawaler Orderu Uśmiechu, odznaczony Orderem Orła Białego.



                              Jacek Kuroń (1934–2004) – instruktor harcerski, historyk, współzałożyciel Komitetu Obrony
                              Robotników w 1976 roku. Po roku 1989 dwukrotnie był ministrem pracy i polityki socjalnej.
                              Kawaler Orderu Orła Białego. W okresie PRL walczył o swobody obywatelskie, organizował pomoc
                              dla represjonowanych robotników z Radomia i Ursusa oraz ich rodzin. Sam był represjonowany
                              i kilkakrotnie skazany za antykomunistyczną działalność. Przyczynił się do opracowania pierwszej
                              ustawy o bezrobociu i utworzenia Funduszu Pracy. Zasłynął dzięki akcjom społecznym: Fundacja
                              „Pomoc Społeczna SOS”, „zupy Kuronia”, „Podarujmy dzieciom lato, podarujmy zdrowie”. Do języka
                              polskiego na stałe wszedł termin „kuroniówka” na określenie zasiłku dla bezrobotnych.

                                                                                   117
   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124