Page 56 - 883821_ATC_Podr_POL_Kl-3_Cz_2

Postanowienia noworoczne

Zbliżał się koniec roku. Wszyscy dookoła rozmawiali o sylwestrze

i chwalili się tym, co udało im się osiągnąć w czasie ostatnich dwunastu
miesięcy. O tym, że coś się nie udało, nikt nie wspominał.

– Zająłem trzecie miejsce w zawodach pływackich – powiedział

Tomek, kolega Antka. – Za rok chciałbym zdobyć złoty medal.

A ty masz jakieś postanowienia?

– Ja? Jeszcze o tym nie myślałem – odparł Antek.

Po powrocie do domu chłopiec zapytał wszystkich o ich noworoczne

plany. Mama obiecała sobie, że będzie mniej pracować przy komputerze

i częściej spacerować. Tata zamierzał nauczyć się podstaw języka

hiszpańskiego, a babcia zaplanowała podróż do swojej najlepszej
przyjaciółki ze szkoły podstawowej.

– A ty, dziadku? Masz jakieś postanowienia? – dopytywał Antek.

– Hm… postanowiłem, że będę coraz młodszy – odpowiedział dziadek.

– Przecież to niemożliwe! – zauważył chłopiec.

– Żartowałem – roześmiał się dziadek. – Trzeba mierzyć siły

na zamiary, czyli wiedzieć, które cele są możliwe do spełnienia.

Na przykład ja, jako łysy mężczyzna, nie mogę sobie postanowić,
że zapuszczę długie włosy. Podobnie jest z tą młodością…

– Dziadku, ale jeśli będziesz zdrowo się odżywiał i uprawiał sport,

wtedy będziesz o wiele zdrowszy i zaczniesz wyglądać młodziej –

powiedział Antek, a cała rodzina przyznała mu rację.

Wieczorem chłopiec zadzwonił do Natalki. Dziewczynka powiedziała,

że ma całą listę postanowień.

– Chcę przeczytać trzy książki o Afryce, nauczyć się stania na głowie,

samodzielnie upiec ciasto z przepisu mamy, nauczyć się lepiej mówić

po angielsku, namalować obrazek przedstawiający mojego chomika,
zmienić fryzurę i… częściej do ciebie przyjeżdżać.

– Ojej, aż tyle planów? – zdziwił się Antek.

54 Zimowy czas Czas postanowień