Page 53 - GwK_podrecznik_cz-3_kl-2_2018

Pani Ewa: — Głównie o tym, że nie są to
lalki do oglądania z bliska,

lecz z pewnej odległości.
Podczas wykonywania lalki

unikamy zbędnych szczegółów,
a wydobywamy cechy

najważniejsze, charakteryzujące
daną postać.

Ania: — Jak powstaje lalka?

Pani Ewa: — Najpierw robimy głowę lalki.
Rzeźbimy ją w drewnie lub

modelujemy w glinie i oklejamy papierem. Można ją też
modelować w styropianie, w gąbce, uszyć z miękkiej tkaniny

i wypchać watą lub trocinami. Wykonujemy też korpus
i dłonie lalki. Potem łączymy ze sobą głowę, korpus i ręce.
Ubieramy lalkę i robimy jej makijaż. Zwracamy uwagę na

to, by lalka miała odpowiednie proporcje. Nadajemy jej
zdecydowany charakter, często silnie podkreślamy pewne

cechy, na przykład robimy duży nos, wydłużony tułów i ręce.
Kamil: — Czy w pracowni powstają tylko lalki?

Pani Ewa: — Nie. Wykonujemy tu też dekoracje i rekwizyty. Do zrobienia

dekoracji potrzebne są nam zwykle drewniane lub metalowe
konstrukcje. Czasami dekoracją

jest miękka tkanina, którą
odpowiednio przycinamy,

malujemy lub ozdabiamy.
Ania: — Dziękujemy bardzo za rozmowę.

Czy możemy rozejrzeć się po
pracowni?

Pani Ewa: — Oczywiście! Bardzo proszę!

Wywiad z Ewą Kłusek z pracowni plastycznej teatru „Baj”

1. O co chcielibyście zapytać w wywiadzie: aktora, reżysera lub inną osobę
pracującą w teatrze?

51