Page 95 - GwK_podrecznik_cz-3_kl-2_2018
P. 95
117. Cudowna przemiana
Zanim zobaczymy motyle w ogrodzie czy na łące, poznajmy
ich tajemnice.
Gąsienica-tajemnica
Gąsienica chodzi powoli po scenie, trzymając w ręku długi szalik
lub wstążkę.
Dzieci (razem): Idzie ścieżką gąsienica,
kolorowa tajemnica.
DziecKo i: Krótkich nóżek mnóstwo ma...
DziecKo ii: Jedną robi nam „pa, pa!”
GąsieniCa (kiwa ręką do dzieci):
Do widzenia! Do widzenia!
Czary-mary — już mnie nie ma!
Nitką się owinę cała i przez zimę będę spała!
Gdy ochłodzi się na dworze, będę spała jak w śpiworze!
Owija się szalikiem lub wstążką, układa do snu i ziewa szeroko.
DziecKo i: Już się niby nic nie dzieje, kokon się na wietrze chwieje...
DziecKo ii: Gąsienica w środku śpi, zatrzasnęła wszystkie drzwi.
DziecKo iii (wbiega na scenę):
A na wiosnę — patrzcie teraz!
Ktoś w kokonie drzwi otwiera!
Macha do nas skrzydełkami...
Gąsienica wstaje, odwija szalik i doczepia sobie kolorowe skrzydła motyla.
Dzieci (razem): Kto to jest? Powiedzcie sami?!
Dorota Gellner
93