Page 95 - GwK_podrecznik_cz-3_kl-2_2018
P. 95

117. Cudowna przemiana




            Zanim zobaczymy motyle w ogrodzie czy na łące, poznajmy

            ich tajemnice.

            Gąsienica-tajemnica



            Gąsienica chodzi powoli po scenie, trzymając w ręku długi szalik
            lub wstążkę.
            Dzieci (razem):   Idzie ścieżką gąsienica,

                                   kolorowa tajemnica.

            DziecKo i:             Krótkich nóżek mnóstwo ma...
            DziecKo ii:            Jedną robi nam „pa, pa!”

            GąsieniCa (kiwa ręką do dzieci):

                                     Do widzenia! Do widzenia!
                                   Czary-mary — już mnie nie ma!

                                   Nitką się owinę cała i przez zimę będę spała!

                                   Gdy ochłodzi się na dworze, będę spała jak w śpiworze!
            Owija się szalikiem lub wstążką, układa do snu i ziewa szeroko.

            DziecKo i:               Już się niby nic nie dzieje, kokon się na wietrze chwieje...
            DziecKo ii:              Gąsienica w środku śpi, zatrzasnęła wszystkie drzwi.



















            DziecKo iii (wbiega na scenę):

                                     A na wiosnę — patrzcie teraz!

                                   Ktoś w kokonie drzwi otwiera!
                                   Macha do nas skrzydełkami...

            Gąsienica wstaje, odwija szalik i doczepia sobie kolorowe skrzydła motyla.

            Dzieci (razem):   Kto to jest? Powiedzcie sami?!

                                                                                 Dorota Gellner

                                                                                                          93
   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100