Page 32 - historia 7
P. 32
Początek Wiosny Ludów w Europie – wydarzenia we Francji
W XIX w. największą próbą obalenia starego ładu była Wiosna Ludów.
Nazywa się tak wystąpienia powstańcze i rewolucyjne w Europie w latach
1848–1849. Miały one różny charakter: polityczny, społeczny lub narodowy.
Wiosna Ludów rozpoczęła się we Francji. Reformy króla Ludwika Filipa
były w odczuciu społeczeństwa zbyt zachowawcze. Na przykład pomimo ob-
niżenia cenzusu w 35-milionowym państwie prawa wyborcze miało zaledwie
240 tysięcy obywateli. Uważano to za głęboko niesprawiedliwe i domagano się
wprowadzenia powszechnych praw wyborczych. Podnoszono również kwestie
Rząd wyłoniony w wyniku rewolucji społeczne, np. pogarszającą się sytuację materialną robotników. Na początku
lutowej uchwalił powszechne XIX w. we Francji rozpoczęła się rewolucja przemysłowa. Najbardziej sko-
prawo wyborcze dla mężczyzn.
Dzięki temu miliony obywateli rzystali na tym właściciele fabryk; natomiast rzesze robotników żyły w nędzy.
mogły głosować. Francja Winą za to obarczano monarchę, który sprzyjał burżuazji. Niechęć do króla
stała się jednym z najbardziej i jego otoczenia pogłębiały liczne skandale z udziałem urzędników.
demokratycznych państw świata. W efekcie 22 lutego 1848 r. w Paryżu doszło do demonstracji przeciwko
Powyżej: przywódca rewolucji
lutowej – Alphonse de Lamartine władcy i rządowi. Szybko przerodziły się one w walki uliczne z wojskiem.
[czyt. alfons du lamartin], Rozpoczęła się rewolucja lutowa. Król wiedział, że ma słabe oparcie w ar-
przed ratuszem w Paryżu. Obraz mii, dlatego abdykował. Już 25 lutego Francję ogłoszono republiką. Refor-
Henryka Feliksa Philippoteaux'a my nie uspokoiły nastrojów społecznych w kraju. Rząd republiki nie potrafił
[czyt. filippota].
skutecznie poprawić złej sytuacji materialnej milionów robotników. W rezul-
tacie w czerwcu 1848 r. w Paryżu wybuchło powstanie robotnicze.
Uczestnicy powstania
robotniczego z czerwca 1848 r.
chcieli wymusić na władzach
republiki wprowadzenie praw,
które chroniłyby ludzi pracy
przed wyzyskiem fabrykantów.
W efekcie doszło do krwawych walk
między armią a demonstrantami.
Wojsko było zmuszone zdobywać
barykady uliczne ustawiane
naprędce przez protestujących.
Zginęło około 10 tysięcy ludzi.
Obraz Horace’a Verneta [czyt. orasa
werneta] Barykada na Rue Soufflot
[czyt. ru suflo].
Ostatecznie rząd republiki stłumił rozruchy i nie wprowadził głębszych reform społecznych. Kilka miesięcy później
parlament uchwalił konstytucję, która powierzała władzę prezydentowi i deputowanym zasiadających w Zgromadzeniu
Prawodawczym. Pod koniec 1848 r. w wyborach na prezydenta republiki zwyciężył bratanek Napoleona I – Ludwik
Napoleon Bonaparte. Z czasem zniósł on republikę i ogłosił się cesarzem jako Napoleon III (lata panowania jako
cesarz: 1852–1870). Władca ponownie ograniczył wolności obywatelskie i wprowadził cenzurę.
30
02.06.2020 10:20:18
0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd 30 02.06.2020 10:20:18
0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd 30