Page 43 - 881232_OTO_JA_KL_3_PODR_CZ-2_HUMA
P. 43
wet trochę już nią jestem, więc szybko
dodał: – No, ale chyba nie wszyscy arty-
ści. Niektórzy na pewno są normalni. (...)
Po tym jak opowiadałam na polskim
o ekipie filmowej, moja klasa wiedziała,
że znam się na kinie, więc kiedy w szko-
le pojawiło się ogłoszenie, że odbędzie
się casting, wszyscy pytali mnie, co to
jest. Wytłumaczyłam, że casting to jakby
konkurs dla aktorów, którzy mają zagrać
w filmie. Ci, którzy wygrają – zamiast na-
gród dostają w nim role. (...)
– Co to są statyści? – spytał Stefan.
Wyjaśniłam mu, że to tacy ludzie,
których widać w filmie, ale nie grają żad-
nych ról, tylko są w tle, tak jak meble,
samochody i inne dekoracje.
– Taki rodzaj scenografii? – zapytał
Bartek, który zapamiętał sobie to słowo.
– Tak jakby – przyznałam. – Tylko
statyści się ruszają.
Wiadomość o statystach mnie ucie-
szyła. (...) Zaczęłam sobie wyobrażać, że w przyszłości, kiedy już będę słyn-
ną aktorką, w gazetach i książkach o historii kina napiszą o mnie „debiutowała
w wieku dziesięciu lat jako statystka”.
Katarzyna Majgier, Amelka, Egmont, Warszawa 2006
1. Dzięki jakiej książce Amelka zdobyła wiedzę o filmie i mogła się nią pochwalić w klasie?
2. Jakie zawody związane z produkcją filmu są wymienione w tekście? Czy potrafisz objaśnić,
czym się zajmują osoby, które te zawody wykonują?
3. Jak Amelka wytłumaczyła klasie, kim są statyści i co to jest casting?
4. Co sądzisz o Amelce – jej pasji i związanych z nią marzeniach?
41