Page 16 - 880830_Plastyka 5

Ciekawe! Więcej na temat

Artysta i stara, drewniana podłoga

Dokumentacja reliefu
za pomocą techniki frotażu

Technika reprodukowania i do-
kumentowania płaskorzeźb i in-
nych dzieł o zróżnicowanej fak-
turze znana jest ludziom od setek
lat. Jednak dopiero współcześnie
zaczęto wykorzystywać ją jako
technikę artystyczną i nazwano
frotażem. Metoda zdejmowania
odcisków z kamiennych reliefów
była stosowana w Chinach jesz-
cze w czasach przed naszą erą.
W bliższych nam wiekach wy-
korzystywali ją archeologowie. Max Ernst, Skamieniały las, 1929, frotaż
Za pomocą frotażu tworzono
dokumentacje powierzchni dzieł Frotaż (od fr. frottage – tarcie) – to technika polegająca na powiela-
kamiennych, metalowych i cera- niu faktury wybranych przedmiotów o zróżnicowanej powierzchni na
micznych. papierze. Frotaż powstaje przez przyłożenie papieru do danej rzeczy
(np. liścia, tkaniny, drewna) i pocieranie go miękkim ołówkiem, kredką
lub innym narzędziem rysunkowym. W ten sposób wierne odbicie
wzoru powierzchni przedmiotu przenosi się na papier.
Pierwszym twórcą, który wykorzystywał frotaż jako technikę arty-
styczną, był Max Ernst. Na początku XX wieku ten niemiecki arty-
sta malował obrazy olejne, wykonywał kolaże i poszukiwał nowych
metod wyrazu artystycznego. Jego pierwsze frotaże to efekt fascy-
nacji widokiem starej, drewnianej podłogi. Przyglądając się jej znisz-
czonej powierzchni, Ernst dostrzegał rozmaite kształty i figury. Tak
bardzo mu się spodobały, że chcąc je uwiecznić, położył na pod-
łodze kartkę papieru i zaczął rysować po niej miękkim ołówkiem.
Wynikiem jego działania był rysunek, który kojarzył się z tajemni-
czym lasem i jego dziwnymi, podobnymi do ptaków, mieszkańcami.
Artysta wykonał serię takich rysunków i opublikował je w 1926 roku
pt. Histoire Naturelle [czyt. istłar natjurel] – (fr.) Historia naturalna.

14