Page 73 - 880830_Plastyka 5

5.4 Martwa natura

Pochodzące z języka fancuskiego słowa nature morte [czyt. natiir mor] oznaczają martwą naturę i służą
określaniu właśnie tego tematu w sztuce. W języku angielskim takie kompozycje przedstawiające układy
przedmiotów nazywane są still life [czyt. stil laif]. Ten temat możemy podziwiać głównie w dziełach ma-
larstwa, chociaż w sztuce współczesnej artyści realizują go także w przestrzeni.

Martwa natura to przed-
stawienie na obrazie układu
przedmiotów lub innego ro-
dzaju nieruchomych obiektów.
Mogą to być rośliny doniczko-
we, kwiaty, owoce, książki, misy,
dzbany, kielichy, talerze, czyli
wszystko to, co malarz może
chcieć uwiecznić na płótnie lub
papierze. Artyści malują mar-
twe natury nie tylko dlatego,
że taki a nie inny przedmiot
im się podoba. Ten temat daje
im możliwość ułożenia cieka-
wej kompozycji, interesujących
zestawień kolorystycznych. Po-
nadto twórca może studiować Balthasar van der Ast [czyt. baltasar fan der ast], Wazon kwiatów przy oknie,
1650–1657
proporcje oraz układy światła
i cienia na przedmiotach.

Artyści holenderscy ok. 300
lat temu najczęściej malowali
kompozycje złożone z owoców,
chleba, sera i różnych naczyń.
Takie martwe natury nazywano
„śniadaniowymi”. Równie czę-
sto ówcześni malarze malowali
bukiety kwiatów w wazonach
– wnikliwie studiując ich róż-
norodne gatunki, piękne kolory,
kształty i formy.

Floris van Dijck [czyt. fon deik], Martwa natura z serami i owocami, ok. 1615

71