Page 11 - 881464_PLASTYKA_podrecznik_kl_7_ebook
P. 11

Studium to najczęściej rysunek pomocniczy do two-
          rzenia większych kompozycji fresków lub obrazów olej-
          nych. Tworzone w ten sposób szkice pomagają odpowied-
          nio zakomponować obraz, dokładnie oddać fizjonomię,
          wyrazić gest, uchwycić układ światła i cienia. W rysun-
          ku studyjnym bardzo ważną rolę odgrywają obserwacja
          i wierność szczegółom.


            Ołówek metalowy dawniej był jednym z podsta-
          wowych narzędzi artysty. Obecnie jest rzadko używany.
          Przed  wynalezieniem  ołówka  grafitowego  (ok.  450  lat
          temu) większość twórców rysowała i szkicowała sztyfta-
          mi ze srebra, ołowiu lub miedzi, zwanymi też ołówkami
          metalowymi. Ślad po ołówku metalowym na papierze
          jest ostry, subtelny i bardzo precyzyjny. Tego typu na-
          rzędziem  rysowano  na  papierze  wcześniej  pokrytym
          specjalną zaprawą, gdyż na zwykłym kreski nie byłyby
          widoczne.  Technika  ta  cieszyła  się  największą  popu-
          larnością w wiekach XV i XVI. Z tego właśnie okresu
          pochodzi rysunek Leonarda da Vinci. Został wykonany
          metalowym ołówkiem, piórkiem i tuszem na specjalnie   Leonardo da Vinci, Studium kwiatów, ok. 1490
          przygotowanym papierze.                               Metalowy ołówek, piórko i tusz


            Technika  rysowania  tuszem  z  wykorzystaniem  piór-
          ka, patyka lub pędzla zapewnia bardzo ciekawe rezultaty
          plastyczne. Artysta, chcąc uzyskać efekty światłocieniowe
          na rysunku, posługuje się szrafowaniem i lawowaniem.
          Szrafowanie to sposób rysowania, który polega na po-
          krywaniu powierzchni cienkimi, równoległymi lub krzy-
          żującymi się kreskami w celu uzyskania różnych stopni
          szarości lub kolorów. Lawowanie to rozmywanie tuszu
          wodą za pomocą pędzla.
            Rysunek może stanowić ostateczny cel pracy plastycz-
          nej. Jednak bywa też pomocny jako szkic w projektowaniu
          dzieła z innej dziedziny, np. architektury, rzeźby czy ma-
          larstwa. Stwarza on wiele możliwości obrazowania, które
          wynikają z jego różnorodności tematycznej i technicznej.
          Portrety, pejzaże, martwe natury czy szkice studyjne ryso-
          wane za pomocą ołówka, węgla, pasteli, kolorowych kre-
          dek lub piórka zapewniają niepowtarzalne efekty i mają
          odmienne walory.

              Rembrandt van Rijn, Saskia siedząca przy oknie, ok. 1635
                                  Piórko i brązowy tusz, lawowanie

                                                                                   9
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16