Page 102 - polski4 cz2

Słowniczek

Adaptacja 1. przystosowanie utworu literackiego do potrzeb filmu, teatru lub radia, przerobienie go na film, sztukę
teatralną lub słuchowisko; 2. film, sztuka teatralna, słuchowisko powstałe na podstawie utworu
literackiego. Zobacz s. 79.

Baśń utwór, który zwykle odwołuje się do wierzeń ludowych. Zawiera elementy fantastyki, a losy bohaterów
nierzadko zależą od sił ponadnaturalnych. Zobacz s. 34.

Bohater tytułowy postać, której imię lub nazwisko wymieniono w tytule. Zobacz s. 8.

Didaskalia tekst poboczny z uwagami dla reżysera, scenografa itd.; zwykle pisane są w nawiasie i mniejszą czcionką
lub drukiem pochyłym. Zobacz s. 82.

Głoska najmniejszy dźwięk mowy, który możemy wyodrębnić w wyrazie; mówimy ją i słyszymy. Głoski dzielimy na
samogłoski i spółgłoski. Zobacz s. 89.

Litera zapisany znak głoski (samogłoski lub spółgłoski). Piszemy ją i widzimy. Zobacz s. 89.

Motyw wędrowny zdarzenia, przedmioty, postacie występujące w wielu utworach literackich, powtarzające się w nich
w różnych okresach i w różnych krajach. Zobacz s. 49.

Narrator osoba, która opowiada o zdarzeniach w pierwszej osobie; zazwyczaj jest to jeden z bohaterów
pierwszoosobowy opowiadania, który bezpośrednio uczestniczy w wydarzeniach. Zobacz s. 23.

Orzeczenie jedna z dwóch głównych (obok podmiotu) części zdania; wskazuje na czynność wykonywaną przez
podmiot lub stan, w którym się podmiot znajduje. Odpowiada na pytania co robi?, co się z nim dzieje?
Zobacz s. 19.
Podmiot jedna z dwóch głównych (obok orzeczenia) części zdania; wskazuje na wykonawcę czynności.
Odpowiada na pytania kto? co? Zobacz s. 19.

Realistyczny świat wydarzenia, bohaterowie, miejsca i czas w utworze literackim są prawdopodobne; wszystko mogłoby
przedstawiony wydarzyć się naprawdę, choć nadal jest to fikcja literacka. Zobacz s. 23.

Recenzja omówienie i ocena spektaklu teatralnego, filmu, książki itp., zwykle publikowana w prasie lub
w internecie; jednym z ważnych celów recenzji jest zachęcenie lub zniechęcenie do obejrzenia lub
przeczytania czegoś. Zobacz s. 93.

Rekwizyt przedmiot potrzebny w przedstawieniu teatralnym lub na planie filmowym, związany z akcją sztuki albo
filmu. Zobacz s. 94.
Samogłoski głoski: a, ą, e, ę, i, o, u (ó), y, wymawiane z szerzej otwartymi ustami niż spółgłoski. Samogłoska jest
niezbędna przy tworzeniu sylab, sama też może być sylabą lub wyrazem. Zobacz s. 89.

Spójnik nieodmienna część mowy. Spójniki łączą wyrazy w zdaniu albo całe zdania, np. Zrobi to kolega albo
koleżanka; Lew i lwica polują; Słoń ryczy, a małpy siedzą cicho; Idziemy cicho, ponieważ tygrys może się
obudzić. Przecinek stawiamy między zdaniami wtedy, gdy łączą je spójniki takie jak: że, aby, ponieważ,
bo, gdy, jeżeli, choć, więc, ale, a, lecz. Zobacz s. 29.

100

1115_polski_Czesc_2.indd 100 15.11.2019 12:31:47