Page 88 - 883351_podrecznik chemia_kl7_nowaPP

Na podstawie schematu tworzenia wiązania w cząsteczce wodoru możemy zauważyć, że jego istotą jest uwspól-
nianie elektronów. Jeden z elektronów pochodzi z powłoki walencyjnej pierwszego atomu wodoru, a drugi
z następnego atomu. Powstaje wtedy tzw. wspólna para elektronowa, która tworzy wiązanie kowalencyjne
niespolaryzowane w cząsteczce wodoru (il. 3.3).

Przykład 13.
Przedstaw, w jaki sposób powstaje wiązanie w cząsteczce wodoru.

Etap Rozwiązanie

1. Zapisz symbol atomu symbol wodoru – H
wodoru i określ, ile położenie wodoru – grupa 1 układu okresowego
elektronów ma jego atom Oznacza to, że na powłoce walencyjnej atomu wodoru znaleźć można
na powłoce walencyjnej. 1 elektron walencyjny.

zaznaczony 1 elektron walencyjny
H

2. Ustal, ile brakuje Każdemu z atomów wodoru brakuje 1 elektronu do uzyskania dubletu
elektronów do uzyskania elektronowego, czyli zapełnienia powłoki walencyjnej w taki sam sposób
dubletu elektronowego. jak w atomie helu (najbliższy gaz szlachetny).

3. Zapisz wzór elektronowy H H H H H H
dla cząsteczki wodoru
i ustal liczbę wspólnych elektrony wspólna para kreska między symbolami
par elektronowych. biorące udział elektronowa pierwiastków chemicznych
w tworzeniu oznacza wspólną parę
wiązania elektronową tworzącą
wiązanie między atomami
wodoru; powstaje wiązanie
pojedyncze

4. Podaj wzory – strukturalny wzór strukturalny – pokazuje, jak wzór sumaryczny – pokazuje, ile jest
i sumaryczny. połączone są atomy poszczególnych atomów
H ̶ H H
2

5. Wylicz różnicę wartości E = 2,2
H
elektroujemności Paulinga ∆E = E – E H
H
pierwiastków chemicznych ∆E = 2,2 – 2,2
i na jej podstawie określ ∆E = 0
spodziewane wiązanie spodziewane wiązanie – kowalencyjne niespolaryzowane
chemiczne.

86