Page 33 - chemia_k8
P. 33

1.4      Wodorotlenki nierozpuszczalne w wodzie





          Podejmij temat                      z   Jak otrzymać wodorotlenki, które praktycznie nie rozpuszczają się
                                                  w wodzie?
                                              z   Czy znajomość metod rozdzielania mieszanin może być użyteczna
                                                  w otrzymywaniu wodorotlenków trudno rozpuszczalnych?





          Nie wszystko się rozpuszcza
          Nie wszystkie wodorotlenki rozpuszczają się w wodzie. W przyjętym przez
          nas kryterium, jeśli rozpuszczalność substancji jest mniejsza niż 1 g na 100 g
          wody,  mówimy  o  związkach  trudno  rozpuszczalnych.  Jeśli  ta  wartość  jest   Ocena stopnia rozpuszczalności związ-
          mniejsza niż 0,1 g w 100 g wody, wtedy mamy już do czynienia z substan-    ku chemicznego zależy od liczby gra-
          cjami praktycznie nierozpuszczalnymi. Informacje o wybranych wodorotlen-   mów substancji, która rozpuszcza się
          kach znajdują się poniżej, we fragmencie tabeli rozpuszczalności substancji.  w 100 g wody.



                                                     Kation

                                     Mg 2+       Ca 2+      Cu 2+       Al 3+

             Anion       OH −         N           T           N          N


          N – substancja nierozpuszczalna, T – substancja trudno rozpuszczalna

          Wodorotlenek w postaci osadu
          Najważniejszym  zadaniem  przy  otrzymywaniu  wodorotlenków  trudno  roz-
          puszczalnych i praktycznie nierozpuszczalnych w wodzie jest zaplanowanie
          doświadczenia, w wyniku którego strąci się osad. Można osiągnąć to np. po-  Osad – substancja stała wydzielona
          przez umiejętne połączenie roztworów różnych substancji, które pozwoli otrzy-  z roztworu, np. w wyniku reakcji
          mać mieszaninę składającą się z cieczy i ciała stałego. Na chwilę po zmiesza-  strącania. W równaniu reakcji
          niu zawartości w naczyniu powstaje zawiesina, w której wydzielona po czasie   zaznaczany jest symbolem „↓”, zaraz za
          substancja stała (o gęstości większej od wody) opada na dno naczynia (il. 1.12).  wzorem sumarycznym.

            A.                                     B.





                                           czas
                                                                                  1.12    Zawiesina powstała na chwilę
                                                                                  po połączeniu odczynników (A.)
                                                                                  oraz osad wydzielony na dnie naczynia
                                                                                  po czasie (B.)

                                                                                   31



                                                                                                              10.06.2021   11:47:50
   0610_881399_chemia_kl8_podrecznik_DRUK.indd   31
   0610_881399_chemia_kl8_podrecznik_DRUK.indd   31                                                           10.06.2021   11:47:50
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38