Page 47 - 890342_GwK_podrecznik_cz-4_kl-2_2018

138. Uwierz w siebie

że publiczność cię wyśmieje. Pożyczę ci ją na wyjazd i może sprawdzisz,

czy to nadal działa.
Ania wsunęła organki dziadka do kieszeni torby. Popatrzyła na swoje

samotnie leżące na półce i włożyła je obok harmonijki dziadka.

Pierwszego dnia zielonej szkoły pani zapowiedziała wieczór
niespodzianek. Chętne dzieci miały przygotować ciekawe prezentacje.

Ania oglądała występy koleżanek i kolegów. W końcu przełamała

swój strach — miała przecież zaczarowaną harmonijkę. Gdy przyszła
jej kolej, szybko wyjęła organki i nie patrząc na słuchaczy, zaczęła grać.

Zapanowała cisza, a potem rozległy się oklaski. Ania z zawstydzeniem

podziękowała i opowiedziała o swojej muzycznej pasji. „Gdyby wiedzieli,
że to czarodziejskie organki, przestaliby się zachwycać” — pomyślała.

W pokoju spostrzegła, że przez pomyłkę wzięła własne organki,

a te zaczarowane dziadka zostały w torbie. Odtąd codziennie Ania
chętnie grała przy ognisku.

W domu, opowiedziała

dziadkowi o całym zdarzeniu.
A on serdecznie się roześmiał:

— Aniu, to nie są

zaczarowane organki.
Chciałem, abyś

przełamała swój strach

i uwierzyła, że to,
co robisz, warte jest

pokazania innym.

Cieszę się, że w końcu
uwierzyłaś w siebie!

Katarzyna Grodzka

1. Jak sądzisz, dlaczego Ania odważyła się zagrać na harmonijce?
2. Pokonywanie trudności dla nikogo nie jest łatwe. Powiedz, jak ty radzisz
sobie z wykonywaniem trudnych zadań.

45