Page 62 - 890342_GwK_podrecznik_cz-4_kl-2_2018

144. Nie tylko raz w roku

Prawdziwy prezent

— Jak ten czas leci — mówił tata, zapisując coś w swoim kalendarzu.

— Dopiero był kwiecień, a tu już zbliża się koniec maja. A czy pamiętacie,
że już lada dzień będzie święto waszej mamy?
— Urodzinki, będą urodzinki! — cieszył się Mały.

— Ale z ciebie głuptas — prychnęła z wyższością Zuzanka — to nie żadne
urodzinki, tylko Dzień Matki.

— Jakiej matki? — dopytywał Mały.
— Pod koniec maja jest taki dzień — cierpliwie tłumaczył mu tata
— w którym wszystkie dzieci pamiętają o swoich mamusiach, składają

im życzenia, dają świątecznego buziaka i szykują jakąś niespodziankę.
— To ja narysuję dla mamy samochód — stwierdził Mały.

— Stale rysujesz samochody — mruknęła Zuzanka.
— No to ulepię mamie konika — nie zrażał się Mały.
— A po co mamie plastelinowy konik? — wyśmiewała go Zuzanka.

— Jesteś niesprawiedliwa, Zuzanko — odezwał się tata. — Zapominasz,
że i ty kiedyś rysowałaś dla mamy laurki albo lepiłaś korale.

— Och, to było dawno, jak byłam mała — odparła Zuzanka. — Teraz kupię
mamie prawdziwy prezent.
— Każdy prezent jest prawdziwy — ciągnął tata poważnie — a może nawet

najprawdziwszy jest ten, który sami zrobimy. Ważne jest tylko to,
że pamiętamy o kochanej osobie.

Zuzanka bardzo nie lubiła, gdy tata mówił
takim tonem, więc pomaszerowała do pokoju
i zajrzała do swojej skarbonki. Wypadła z niej jedna

moneta…
„No tak — pomyślała — byłyśmy z Olą na lodach. No i co teraz?”.

Wstyd jej było prosić tatę o pomoc, więc postanowiła przyjrzeć się
cenom w sklepie. „Może uda się kupić chociaż malutki prezent”
— rozmyślała.

Po szkole Zuzanka długo sprawdzała ceny w kwiaciarni, w sklepie
z upominkami i w drogerii. Niestety, wszystko było dla niej za drogie.

W domu Zuzanka przyglądała się niespokojnie Małemu — mozolnie lepił
konika, który mimo jego wysiłków przypominał świnkę.

60