Page 58 - 890342_GwK_podrecznik_cz-4_kl-2_2018

Wywiad z niemowlakiem

— Jesteś noworodkiem czy niemowlakiem?

— Noworodkiem, czyli kimś nowo narodzonym. Noworodkiem
będę nazywany do około szóstego tygodnia życia. A potem stanę się

niemowlakiem.

— A długo będziesz niemowlakiem?
— Długo, mniej więcej do skończenia pierwszego roku życia. Będą
to dla mnie bardzo pracowite miesiące. Nauczę się w tym czasie

siedzieć bez podparcia, raczkować, a nawet stawać!... Zacznę też

mówić: mama, tata, baba... Czeka mnie naprawdę trudny i bardzo
ciekawy rok!

— A podoba Ci się na tym świecie?
— Teraz już mi się podoba, ale na początku nie byłem zachwycony.

Bardzo zmęczył mnie poród. Siedziałem sobie spokojnie w brzuszku
mamy, aż tu nagle wszystko wokół zaczęło się kurczyć i rozkurczać.

Było mi niewygodnie i musiałem ustawić się do góry nogami, a potem

przepychałem się wciąż dalej i dalej. Ciągle coś mnie pchało i uciskało,
i strasznie się zmęczyłem, zanim wydostałem się na zewnątrz.

Myślałem, że to koniec problemów, ale nie — ktoś dał mi klapsa
i zacząłem płakać, a do moich płuc po raz pierwszy w życiu dostało

się powietrze — i strasznie to bolało!...
— Bolało?!

— I to jak! Cały byłem obolały — przez ten ucisk miałem
opuchnięte powieki, nawet moja głowa była krzywa. Dopiero po paru

tygodniach wróciła do normy — naprawdę nie wyglądałem najlepiej.
A już najgorsze było to, że z pępka sterczał mi kawałek pępowiny.

— A po co w ogóle jest pępowina?

— Pępowina przydaje się dzieciom dopóty, dopóki siedzą
w brzuchu mamy. To jest taka rurka łącząca ciało dziecka z ciałem

mamy. Mama wysyła nią dziecku wszystko to, co jest mu potrzebne
do życia — jedzenie i tlen. Ale gdy dziecko się urodzi, pępowina

przestaje być potrzebna — dlatego ucina się ją, zostawiając tylko

56