Page 53 - 890695_GWK_podrecznik_kl3_cz 4_2019
P. 53
147. Mama i dziecko
Jak tylko zacząłem pomagać pisać wiersz Krystianowi, od razu zrobiło się
koło nas tłoczno i w sumie odwaliłem pięć, minutę na wiersz. Żaden się nie
rymował, więc to było bardzo łatwe! Wszyscy patrzyli na mnie z ogromnym
podziwem, a ja pękałem z dumy, że taki jestem zdolny. (…)
Gdy wróciłem do domu, tato siedział w dalszym
ciągu w tym samym miejscu, a obok niego leżało
sporo pomazanych kartek.
— Dużo wierszy napisałeś? — spytałem, ale
mruknął tylko coś pod nosem o braku weny
twórczej, zwinął wszystkie papiery i wrzucił
do kosza. — Jak nic nie wymyślisz, dam ci
odpisać… — obiecałem i poszedłem
spulchniać ziemię w skrzynkach.
Kupiliśmy z Kryśką petunie, w różnych
kolorach, i na dokładkę odmalowaliśmy
balkonowe meble, z których obłaziła farba.
Było naprawdę ślicznie!
Ale i tak mamie najbardziej podobał się
mój wiersz. Aż się popłakała z radości!
Fragment opowiadania
Anny Onichimowskiej
1. Napisz dla swojej mamy wierszowane życzenia lub podziękowania.
2. Chodzony to spokojny taniec ludowy. Ze względu na charakter, tempo
i kroki taneczne nazywano go pieszym lub powolnym. Od chodzonego
wywodzi się polonez. Wskaż na rysunku parę, która tańczy chodzonego.
Uzasadnij swój wybór.
3. Zagraj rytm chodzonego, pamiętając, że: ta — , ti — , sza — .
4
51
