Page 10 - 881435_historia_kl7_ebook1
P. 10

Rzeczpospolita Obojga Narodów i jej upadek

                                            Rzeczpospolita  Obojga  Narodów  była  jednym  z  największych  państw  no-
                                            wożytnej Europy. Powstała w 1569 r. w wyniku zawarcia unii lubelskiej.
                                            Od połowy XVII w. nasze państwo zaczęło przeżywać poważne problemy
                                            wewnętrzne. Złożyło się na to kilka przyczyn. Do najważniejszych należały
                                            wyniszczające wojny i kryzys gospodarki folwarczno-pańszczyźnianej. Istot-
                                            nym zagrożeniem był również narastający kryzys polityczny. W XVII w.
                                            silne  wpływy  zdobyła  wąska  grupa  magnatów.  Wykorzystywali  oni  narzę-
                                            dzia zagwarantowane przez prawo (m.in. wolną elekcję i liberum veto) głównie
                                            do realizacji prywatnych interesów. Odbijało się to źle na pracy sejmów, które
                                            stały się niezdolne do kierowania państwem.
                                               Apele wzywające do naprawy Rzeczypospolitej nasiliły się w dobie oświe-
                                            cenia. Stanisław Leszczyński i Stanisław Konarski opowiadali się
                                            za ograniczeniem liberum veto. Głosili też konieczność przyznania praw poli-
        Osłabiona Rzeczpospolita            tycznych mieszczanom. Natomiast chłopi pańszczyźniani – pracujący na pań-
        znajdowała się w otoczeniu silnych
        mocarstw: Rosji, Austrii i Prus.    skim polu niechętnie i mało wydajnie – powinni uzyskać ich zdaniem wolność
        Państwa te celowo utrudniały        i zwolnienie z pańszczyzny.
        podjęcie reform w Polsce.              Przez  całe  dekady  epoki  saskiej  projekty  zmian  wysuwane  przez  Lesz-
        Nie chciały  dopuścić do odbudowy   czyńskiego i Konarskiego nie zostały zrealizowane. Dopiero z chwilą objęcia
        jej dawnej potęgi. Powyżej:
        symboliczne przedstawienie          władzy przez Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 r. przystąpio-
        I rozbioru Polski z 1772 r.         no do reformy kraju. Największym sukcesem z okresu jego panowania była
                                            Konstytucja 3 maja. Została ona uchwalona w 1791 r.


        Konstytucja 3 maja była
        wielkim osiągnięciem polskiej
        myśli politycznej. Zakładała
        wprowadzenie monarchii
        dziedzicznej, trójpodziału władzy
        i zniesienie zasady liberum veto.
        Na mocy ustawy mieszczanie
        otrzymali przywileje podobne
        do szlacheckich (m.in. prawo
        do nabywania ziemi). Nie uzyskali
        jednak dostępu do władzy.
        W sejmie mieli zaledwie głos
        doradczy. Konstytucja nie
        zmieniła położenia chłopów.
        W Rzeczypospolitej utrzymano
        poddaństwo osobiste. Obok: obraz
        Kazimierza Wojniakowskiego
        Uchwalenie Konstytucji 3 maja.

           W 1792 r. przeciwnicy  Konstytucji 3 maja zawiązali konfederację w Targowicy. Związek ten poparła Rosja,
        która następnie zaatakowała nasz kraj. Wojna zakończyła się klęską obrońców konstytucji. Rzeczpospolita niemal
        całkowicie została podporządkowana Rosji. Próbę zrzucenia tej zależności podjęła insurekcja kościuszkowska.
        Osłabiona po dwóch rozbiorach Polska nie miała jednak szans w starciu z tak silnym sąsiadem. W 1795 r. Rosja,
        Austria i Prusy dokonały III rozbioru Rzeczypospolitej. Państwo polskie przestało istnieć.

                                        8
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15