Page 12 - 881435_historia_kl7_ebook1
P. 12

1.2      Kongres wiedeński





        wiek                 NOWOŻYTNOŚĆ                                        WSPÓŁCZESNOŚĆ
                   XVIII                      XIX                        XX                       XXI

                   1814 r. – I abdykacja   1815 r. – zakończenie obrad kongresu
                           Napoleona   wiedeńskiego, II abdykacja Napoleona


        Podejmij temat                          z  Wymień ważniejsze zmiany polityczne, które zaszły w Europie w okresie
                                                 napoleońskim.





        Kongres wiedeński
        Po podpisaniu pokoju z Francją zwycięskie mocarstwa – Rosja, Prusy, Austria i Wielka Brytania – zdecydowały,
        że ostateczne decyzje dotyczące przyszłości ziem okupowanych przez Napoleona Bonaparte w Europie zostaną pod-
        jęte podczas kongresu w Wiedniu. Miały wziąć w nim udział wszystkie strony konfliktu.
           Kongres wiedeński rozpoczął swoje obrady jesienią 1814 r. Do stolicy Austrii przyjechali z całej Europy władcy
        i dyplomaci, m.in. car Rosji Aleksander I Romanow i król Prus Fryderyk Wilhelm III Hohenzollern. Go-
        spodarzem zjazdu był cesarz Austrii Franciszek I Habsburg. Uczestniczyły w nim też delegacje z Francji oraz
        mniejszych państw. Jednak decydujący głos miały Rosja, Prusy, Austria i Wielka Brytania.


                                                 4



                     1






                                 2                  3





        Uczestnicy kongresu wiedeńskiego na grafice Jeana-Baptiste’a    Kongres obradował od września 1814 r. aż do czerwca 1815 r.
        Isabeya [czyt. żana batista izabeja]. Do najbardziej wpływowych   Spotkaniu koronowanych głów, polityków i dyplomatów
        dyplomatów należeli: minister spraw zagranicznych Austrii,   towarzyszyły liczne bale, spektakle teatralne, rewie i bankiety.
        a zarazem przeciwnik rewolucji – Klemens von Metternich  1  ;    Kongres nie posuwa się, kongres tańczy – głosiło ówczesne
        dyplomata angielski, który był zwolennikiem zachowania   powiedzenie. Nawiązuje do niego powyższa grafika.
        równowagi sił między mocarstwami – Robert Stewart     Wyśmiewa ona wolne tempo prac i skłonność dyplomatów
        Castlereagh [czyt. stjuart kaslrej]  2  ; przedstawiciel Francji,   do zabaw. Na ilustracji ukazani zostali między innymi: cesarz
        dawny współpracownik Napoleona – Charles de Talleyrand   Franciszek I (trzeci od lewej), car Aleksander I (czwarty
        [czyt. szarl de talejran]  3  . Na portrecie widnieje postać   od lewej) i król Fryderyk Wilhelm III (piąty od lewej). W tańcu
        cesarza Franciszka Habsburga  4  .                    towarzyszą im inni władcy i dyplomaci.

                Porównaj dwa przedstawienia uczestników kongresu wiedeńskiego. Które ma charakter oficjalny, a które jest karykaturą?
                Uzasadnij odpowiedź.

                                       10
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17