Page 116 - historia 8
P. 116
Indochiny, Holenderskie Indie Wschodnie i Malaje
Po zakończeniu II wojny światowej dekolonizacja przyspieszyła też w innych
częściach Dalekiego Wschodu – na Półwyspie Indochińskim, w Holender-
skich Indiach Wschodnich i na Malajach. Jeszcze w trakcie wojny japońscy
okupanci mocno zachwiali systemem kolonialnym w tym regionie. Po klęsce
Japonii walkę o niepodległość podjęły miejscowe ugrupowania nacjonalistycz-
ne oraz komunistyczne. Mocarstwa kolonialne nie były w stanie ich zwalczyć.
W latach 1970–1975 toczyła się Na terenie Indochin Francuskich powstały Wietnam, Laos i Kambodża.
krwawa wojna domowa W Holenderskich Indiach Wschodnich niepodległość ogłosiła Indonezja.
w Kambodży. Zwyciężyło w niej Spod zależności brytyjskiej wyzwoliły się Malezja i Birma.
komunistyczne ugrupowanie Po upadku rządów kolonialnych w wielu krajach wybuchały krwawe walki
Czerwonych Khmerów [czyt.
kmerów], którzy zasiali w kraju terror. wewnętrzne, m.in. w Wietnamie i Kambodży.
Dekolonizacja Afryki
W Afryce spod zależności kolonialnej najszybciej wyzwoliły się kraje arab-
skie na północy kontynentu. W latach 50. XX w. Francuzi stosunkowo łatwo
zrzekli się zwierzchnictwa nad Marokiem i Tunezją. Nie chcieli jednak
zrezygnować z Algierii. Formalnie była ona częścią Francji. Ponadto miesz-
kało tam milion osadników francuskich. Obawiali się oni dominacji Arabów
w państwie. W 1954 r. wybuchło arabskie powstanie przeciwko Francuzom.
W odpowiedzi kolonizatorzy zaprowadzili politykę terroru i odpowiedzialno-
ści zbiorowej. Krwawe walki zakończyły się w 1962 r., gdy rządzący Francją
Algierscy demonstranci w walce gen. Charles de Gaulle uznał niepodległość Algierii.
z Francuzami w 1960 r.
W zależności od metropolii najdłużej pozostawały zacofane gospodarczo
obszary Czarnej Afryki. Ludność na tych terenach była podzielona, a ru-
chy narodowe pozostawały słabe. Umocniły się dopiero w latach 50. XX w.
W wielu częściach Afryki wybuchały wtedy walki o niepodległość. Na przy-
kład w 1952 r. doszło do powstania w Kenii. Zostało ono krwawo stłumione
Czarna Afryka – część przez Londyn.
Afryki położona na południe W 1960 r. Francja uznała niepodległość większości państw w Afryce Za-
od Sahary, zamieszkana w większości chodniej, a Belgia zrzekła się zwierzchnictwa nad Kongiem. W tym samym
przez ludność czarnoskórą. roku Brytyjczycy wyrazili gotowość opuszczenia Afryki. Dzięki temu w latach
60. XX w. powstały nowe kraje, m.in. Nigeria, Uganda i Kenia. W następ-
nej dekadzie uniezależniły się kolonie portugalskie. W wyniku dekolonizacji
w Afryce powstało ponad 50 państw. Spośród nich 17 uzyskało niepodległość
w 1960 r. – stąd jest on zwany Rokiem Afryki.
Wojny postkolonialne w Afryce
Granice nowych państw w Afryce wytyczono na podstawie granic między ko-
loniami. Ich przebieg nie odzwierciedlał miejscowych podziałów etnicznych
czy plemiennych. Zdarzało się, że w granicach jednego państwa znalazły się
skonfliktowane ze sobą ludy lub jedna grupa etniczna była rozdzielana i mu-
siała mieszkać w osobnych państwach. W rezultacie dochodziło do licznych
114
