Page 62 - 881464_PLASTYKA_podrecznik_kl_7_ebook

W historii sztuk plastycznych możemy dostrzec wiele sposobów komponowania dzieł. W starożytnym Egipcie obo-
wiązywały dwie istotne zasady przedstawiania na płaszczyźnie, w reliefie i malarstwie. W przypadku pierwszej z nich
stosowano kompozycję pasową, w której plany dalsze były pokazywane ponad bliższymi. Druga zasada dotyczyła spo-
sobu ujmowania postaci ludzkiej. Głowa była ukazywana z profilu, oko wyglądało jak widziane z przodu, dolną część
tułowia pokazywano bokiem, a tors – od przodu. Stopy rysowano bokiem, obie widziane od strony wielkiego palca.

Układ pasowy – hieroglificzne płaskorzeźby i obrazy na wewnętrznych ścianach starożytnej egipskiej świątyni w Dendera

Z kompozycją łączy się proporcja. Artyści dążący do uzyskania harmonij-
nego układu kompozycyjnego korzystają z kanonu proporcji. Są to określone
stosunki wielkości między częściami danej całości, np. budowli czy posągu
ludzkiego. Aby je osiągnąć, twórcy korzystają też z tzw. złotego podziału.
Jest to zasada określona już w starożytności – polega na stałym układzie pro-
porcji poszczególnych elementów.

Myron, Dyskobol, V w. p.n.e.
Zasada złotego podziału w kompozycji
Złoty podział dzieła z czasów starożytnych

60