Page 16 - polski 5 cz2

uśmiecha się do ciebie szczęście, ponieważ ludzie cię doceniają i lu-
bią, gdy jesteś w pobliżu.
Osoby, które nie słuchają innych, to nudziarze. Wydaje się, że
nie interesuje ich nikt inny oprócz nich samych. Odpychają poten-

3
3 potencjalny – taki, który może cjalnych przyjaciół i partnerów, wysyłając im następujący komu-
się stać nikat: „To, co masz mi do powiedzenia, nie ma dla mnie większego
znaczenia”.
W rezultacie osoby takie często czują się samotne i wyizolowa-
ne. Tragedia polega na tym, że ludzie ci bardzo rzadko rozumie-
ją, w czym tkwi błąd. Zmieniają perfumy, wodę po goleniu, kupują
nowe ubrania, starają się być zabawni, mówią o „ciekawych” rze-
czach. Jednak problem pozostaje. Nikt nie lubi z nimi rozmawiać,
gdyż rozmówca nigdy nie czuje się wysłuchany. [...]
Prawdziwe słuchanie nie polega jedynie na zachowaniu milcze-
nia, podczas gdy druga osoba mówi. Prawdziwe słuchanie oparte
jest na intencji zaangażowania się w jeden z następujących celów:
• zrozumienie drugiej osoby,
• cieszenie się jej obecnością/zainteresowanie rozmową,
• nauczenie się czegoś,
• udzielenie pomocy lub pocieszenie. [...]
Słuchanie przychodzi łatwo, kiedy dobrze się nam rozmawia, do-
brze się bawimy lub chcemy się w trakcie rozmowy czegoś nauczyć.
Gdy chcesz komuś pomóc wyrazić to, co czuje – musisz zaangażo-
wać się i słuchać. Kluczem do prawdziwego i uważnego słuchania
jest pragnienie i zamiar.

4
4 pseudosłuchanie – słuchanie Niestety, pseudosłuchanie często brane jest za słuchanie praw-
udawane, pozorne dziwe. Intencją pseudosłuchania nie jest wysłuchanie drugiej osoby,
ale zaspokojenie jakiejś swojej potrzeby, osiągnięcie jakiegoś celu.
Oto typowe cele pseudosłuchania:
• stworzenie wrażenia, że jesteś zainteresowany tym, co słyszysz
– po to, by druga osoba cię polubiła [...];
• słuchanie jednym uchem po to tylko, by ktoś [w zamian] wy-
słuchał ciebie [...];
• słuchanie w celu wychwycenia słabych punktów argumentacji
– aby potwierdzić, że zawsze masz rację; zbieranie amunicji,
aby zaatakować [...];
• słuchanie jednym uchem, ponieważ – pomimo braku zainte-
resowania – dobre, miłe i uprzejme osoby powinny słuchać
innych;
• słuchanie jednym uchem, ponieważ nie wiesz, jak się wymigać
od rozmowy, nie raniąc lub nie obrażając rozmówcy. [...]

14