Page 98 - biologia 8
P. 98

Komensalizm – gatunki odnoszą korzyści, nie szkodząc sobie

                                            Komensalizm to zależność, w której jeden z partnerów – komensal – osią-
                                            ga korzyści ze współżycia, ale sam nie wywiera ani dodatniego, ani ujemnego
                                            wpływu na drugiego partnera – gospodarza. Ten zapewnia komensalowi
                                            warunki sprzyjające, a niejednokrotnie konieczne do jego pełnego rozwoju.
                                            Czyni to w sposób następujący:
                                            •  przekształca produkty pokarmowe w przyswajalne dla komensala, przykła-
                                                dowo owady żyjące w ptasich gniazdach odżywiają się resztkami pokarmu
                                                gospodarzy;
                                            •  produkuje niezbędne do rozwoju komensala substancje wzrostowe, przy-
                                                kładowo witaminy stymulujące wzrost partnerów;
                                            •  dostarcza pożywienia, zapewnia obronę i schronienie.
                                                Ta ostatnia forma komensalizmu jest nazywana także współbiesiad-
                                            nictwem. Przykładowo niektóre płazińce są przyczepione do skrzeli skrzy-
                                            płoczy (patrz il. 2.10). Dzięki temu mają zapewniony transport, ochronę i po-
                                            żywienie, ale nie czynią szkody gospodarzowi. Innym przykładem jest ryba
                                            remora. Ma specyficzną budowę płetw, która umożliwia jej przyczepianie się
                                            do dużych ryb i dzięki temu sprawne przemieszczanie.
                                                Wiele chrząszczy żyje w mrowiskach i termitierach. Słodkowodna ryba
                                            różanka składa ikrę w skrzelach małży (il. 3.32). Dzięki temu narybek ma
                                            zapewnioną  ochronę  w  pierwszych  dniach  życia.  Później  opuszcza  ciało
                                            gospodarza i nie wyrządza mu żadnej szkody. Liczne gatunki zwierząt za-
                                            mieszkują ciała gąbek i zakątki rafy koralowej (il. 3.33). Wiele gatunków
                                            „sprząta”  resztki  pokarmu  pozostawione  przez  drapieżniki.  Przykładowo
                                            ryba pilot (systematyczna nazwa: przynawek retman) zjada resztki pozosta-
        3.32    Różanka podczas tarła       wione przez rekiny (il. 3.34), a sępy ucztują na szczątkach ofiar lwa (il. 3.35).




























                                            3.33    Między parzydełkami ukwiałów mieszkają błazenki – w ten sposób
                                            zapewniają sobie ochronę

                                       96
   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103