Page 94 - 883351_podrecznik chemia_kl7_nowaPP

W przykładach 16., 17. i 18. pokazano tworzące się wiązania chemiczne
między atomami dwóch różnych niemetali, o innych wartościach elektro-
Czy potrafisz określić na podstawie ujemności Paulinga. Jeśli różnica wartości elektroujemności (∆E) jest większa
składu jąder, jakie izotopy pierwiastków
brały udział w powstawaniu wiązań od 0,4 i mniejsza od 1,7, możemy mówić o występowaniu wiązania kowalen-
na s. 85–91? cyjnego spolaryzowanego między atomami (cząsteczki HCl i CO , przykład
2
17. i 18.). Wiązanie to polega również na tworzeniu wspólnych par elektro-
Polaryzacja – zjawisko przesunięcia nowych, jednak ulega ono polaryzacji. Gdy różnica wartości elektroujem-
wspólnej pary elektronowej (tworzącej ności Paulinga (∆E) jest mniejsza bądź równa się 0,4, wtedy jest to wiązanie
wiązanie chemiczne) w stronę kowalencyjne niespolaryzowane, ale słaba polaryzacja w nim występuje (czą-
jądra atomu o większej wartości steczka CH , przykład 16.).
elektroujemności Paulinga. 4
W przykładach 16., 17. i 18. różnica wartości elektroujemności Paulinga
jest zawarta w przedziale od 0,4 do 1,7. Zastanówmy się zatem, w stronę
którego atomu zostaną przyciągnięte wspólne pary elektronowe w powstałym
wiązaniu chemicznym.

Wzór Wartości Atom pierwiastka, w którego
sumaryczny elektroujemności stronę zostaną przyciągnięte
związku Paulinga elektrony z pary tworzącej
chemicznego pierwiastków wiązanie chemiczne
CH 4 E = 2,6 E = 2,2 węgiel (C)
C
H
CO 2 E = 2,6 E = 3,4 tlen (O)
O
C
HCl E = 2,2 E = 3,2 chlor (Cl)
H
Cl
Niezależnie od tego, czy między atomami powstanie wiązanie kowalen-
cyjne niespolaryzowane czy kowalencyjne spolaryzowane, w efekcie tworzo-
na jest cząsteczka.
Pamiętaj o skojarzeniach – oddziaływanie dwóch atomów o trochę innej
wartości elektroujemności Paulinga w wiązaniu kowalencyjnym spolaryzo-
wanym jest podobne do sytuacji, gdy rodzic trzyma dziecko na rękach lub na
ramionach. Tutaj każdy z uczestników „wiązania” działa z inną siłą (il. 3.9).

3.9 Tak jak widać na zdjęciach, każdy ma różną masę, siłę i inne wartości (jeden
uczestnik działa na drugiego inaczej niż drugi na pierwszego). Gdyby spróbować
powtórzyć czynności ze zdjęcia, ale z zamianą ról, z pewnością by się to nie udało.
To ojciec odgrywa rolę atomu „ściągającego” parę elektronową

92