Page 96 - GwK_podrecznik_cz-2_kl-2_2018

71. Zimowy sen przyrody

Sen

Ziemia teraz śpi

otulona po widnokrąg
w ciepłą kołdrę ze śniegu.

Ziemia teraz śni
o motylach kolorowych,

o kwitnących krzewach.

Przez sen ziemi mrówki idą
i śmieszne jelonki.

Ma też ziemia pod powieką
zioła i biedronki.

Śni się teraz ziemi słońce, Nie rozgarniaj śniegu,

złociste, gorące. uwierz mi na słowo,
Śnią się dzieci roześmiane że pod białą kołdrą
na zielonej łące. ziemia śni kolorowo.

Jadwiga Jałowiec

O tym, jak Żywija śladów życia zimą szukała

Hulała zima, hulała, całą ziemię śniegiem zasypała... Lodowe zęby
szczerzyła i mroźnym wichrem wyła!

— Śniegiem miotę, wichrem wyję — czy słyszycie? — Zamrożę, zabiję!

Zamrożę, zabiję na ziemi życie!

Pyszniła się srodze zima, że świat cały mrozem trzyma! Ale nie
wiedziała o tym, że tam w gawrze pod wykrotem — drzemie bogini

Żywija, co tak pięknie życiu sprzyja. O tym nikt a nikt nie wiedział,

że zimuje u niedźwiedzia...
A kiedy czasami zimą słonko przygrzewa cudnie, kiedy stoi trochę

wyżej, w samiutkie południe — wtedy Żywija wychodzi z ukrycia i szuka

czegoś...

94