Page 55 - 890342_GwK_podrecznik_cz-4_kl-2_2018

141. Burza w szklance wody

Burza

Grześ jak burza wpadł do domu,

z hukiem, niczym echo gromu!

Do pokoju tata wchodzi.
— Dobra, synu. O co chodzi?

— Dziś w stołówce Jaś — padalec

wsadził mi do zupy palec!!!
I zwiał! Uszło mu na sucho… — Ja? Rozumiem doskonale!

Ale jutro dam mu w ucho!!! Mnie tak samo czasem kusi,

żeby kogoś… no… nauczyć!

— Głupio zrobił, co tu kryć, Lub upomnieć, dajmy na to…
ale po co zaraz bić? — I co wtedy robisz, tato?

Lepiej ciut się opanować. — Nie wygadasz się nikomu?

A złość jakoś rozładować. Biegam dookoła domu…
— Tak jak się rozbraja bombę? — Serio? No i co? Skutkuje?

Wolę Jaśka huknąć w trąbę!!! — Owszem. Zawsze. Gwarantuję!

Co innego wy, dorośli!
Wyście z tego już wyrośli, Grześ wyskoczył na podwórze,

więc mnie nie rozumiesz! Wcale! wokół domu gna jak burza!

Za nim tata mknie jak cień.

Pewnie też miał ciężki dzień…

Gdy złość w sercu twym zagości,

to się staraj pozbyć złości.

Małgorzata Strzałkowska

1. Powiedz, jakie znasz

jeszcze inne sposoby
rozładowania złości.

53