Page 103 - 890694_GWK_podrecznik_kl3_cz 3_2019

122. Czas Wielkanocy

W Niedzielę Wielkanocną głośno biją dzwony
kościelne, wzywające do rozpoczęcia uroczystej

mszy, zwanej rezurekcją. Rano zasiada się
do śniadania wielkanocnego. Zwyczajowo
rozpoczyna je ceremonia dzielenia się
święconym jajkiem oraz wzajemne
życzenia zdrowia i radości. Ten dzień

spędza się głównie w gronie rodzinnym,
przy świątecznym stole, gdzie nie może
zabraknąć baranka z masy cukrowej lub ciasta.

Na Kujawach popularny był zwyczaj zwany
przywoływkami — kawalerowie zbierali się w wyznaczonym miejscu i kolejno
informowali panny, ile wody wyleje się na każdą z nich i kto ewentualnie je
wykupi. Kawalerowie wiejscy często wdrapywali się na dachy chat i uderzając
w patelnie lub miednice, wymieniali imiona dziewcząt, które nazajutrz zostaną

oblane wodą.

Poniedziałek Wielkanocny jest dniem radości, zalotów, zabaw, lejącej się

wody. Śmigus-dyngus to stary obyczaj, który miał na celu sprowadzenie deszczu
na pola uprawne. Z biegiem czasu przerodził się w wesołą zabawę, polegającą
na oblewaniu się wodą. Zwany jest lejkiem, lanym poniedziałkiem lub śmigustem.

Pamiętajcie — dyngus to wesoła zabawa, pod warunkiem

że zachowa się umiar.

W Poniedziałek Wielkanocny od wczesnego rana słychać było krzyki
i popiskiwania dziewcząt. Oblana panna piszczała z radości, gdyż wiedziała,
że chłopak, który ją oblał, wkrótce przyśle swaty, czyli poprosi o jej rękę.

Stary obyczaj łowicki nakazywał, aby oblana dziewczyna odwdzięczyła się
kawalerowi w ten sam sposób. Przeważnie chłopakowi udawało się uniknąć oblania

wodą, chwytał dziewczynę, dawał znak muzykantom wiejskim i zaczynały się tańce.

1. Odczytaj i zagraj rytm na jednym z instrumentów. Przeczytaj słowa
zapisane pod sylabami rytmicznymi, zachowując wskazany rytm.

ta ti ta ti ta ti ta ti

Śmi – gus, śmi – gus! Dyn – gus, dyn – gus!

101